-
161.《跂乌词》 唐·柳宗元
城上日出群乌飞,鸦鸦争赴朝阳枝。
刷毛伸羽和且乐,尔独落魄今为何?
无乃慕高近白日,三足妒尔令尔疾?
无乃饥啼走路旁,贪鲜攫肉人所伤? -
162.《壮士行》 唐·刘禹锡
阴风振寒郊,猛虎正咆哮。
徐行出烧地,连吼入黄茅。
壮士走马去,镫前弯玉弰。
叱之使人立,一发如铍交。 -
163.《苦雨行》 唐·刘禹锡
悠悠飞走情,同乐在阳和。
岁中三百日,常恐风雨多。
天人信遐远,时节易蹉跎。
洞房有明烛,无乃酣且歌。 -
164.《畬田行》 唐·刘禹锡
何处好畬田,团团缦山腹。
钻龟得雨卦,上山烧卧木。
惊麏走且顾,群雉声咿喔。
红焰远成霞,轻煤飞入郭。 -
165.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
166.《客有为余话登天坛遇雨之状,因以赋之》 唐·刘禹锡
清晨登天坛,半路逢阴晦。
疾行穿雨过,却立视云背。
白日照其上,风雷走于内。
滉漾雪海翻,槎牙玉山碎。 -
167.《和河南裴尹侍郎宿斋天平寺诣九龙祠祈雨二十韵》 唐·刘禹锡
有事九龙庙,洁斋梵王祠。
玉箫何时绝,碧树空凉飔.
吏散埃壒息,月高庭宇宜。
重城肃穆闭,涧水潺湲时。 -
168.《泰娘歌》 唐·刘禹锡
泰娘家本阊门西,门前绿水环金堤。
有时妆成好天气,走上皋桥折花戏。
风流太守韦尚书,路傍忽见停隼旟。 -
169.《秋萤引》 唐·刘禹锡
汉陵秦苑遥苍苍,陈根腐叶秋萤光。
夜空寥寂金气净,千门九陌飞悠扬。
纷纶晖映互明灭,金炉星喷镫花发。 -
170.《同乐天和微之深春二十首(同用家花车斜四韵)》 唐·刘禹锡
何处深春好,春深万乘家。
宫门皆映柳,辇路尽穿花。
池色连天汉,城形象帝车。
旌旗暖风里,猎猎向西斜。 -
171.《风叹》 唐·吕温
青海风,飞沙射面随惊蓬。
洞庭风,危墙欲折身若空。
西驰南走有何事,会须一决百年中。 -
172.《羽林行》 唐·孟郊
朔雪寒断指,朔风劲裂冰。
胡中射雕者,此日犹不能。
翩翩羽林儿,锦臂飞苍鹰。
挥鞭快白马,走出黄河凌。 -
173.《游韦七洞庭别业》 唐·孟郊
洞庭如潇湘,叠翠荡浮碧。
松桂无赤日,风物饶清激。
逍遥展幽韵,参差逗良觌。
道胜不知疲,冥搜自无斁。 -
174.《济源寒食》 唐·孟郊
风巢袅袅春鸦鸦,无子老人仰面嗟。
柳弓苇箭觑不见,高红远绿劳相遮。
女婵童子黄短短,耳中闻人惜春晚。
逃蜂匿蝶踏地来,抛却斋糜一瓷碗。 -
175.《嵩少》 唐·孟郊
沙弥舞袈裟,走向踯躅飞。
闲步亦惺惺,芳援相依依。
噎塞春咽喉,蜂蝶事光辉。
群嬉且已晚,孤引将何归。
流艳去不息,朝英亦疏微。 -
176.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
177.《寄张籍》 唐·孟郊
夜镜不照物,朝光何时升。
黯然秋思来,走入志士膺。
志士惜时逝,一宵三四兴。
清汉徒自朗,浊河终无澄。 -
178.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
179.《马诗二十三首》 唐·李贺
龙脊贴连钱,银蹄白踏烟。
无人织锦韂,谁为铸金鞭。
腊月草根甜,天街雪似盐。
未知口硬软,先拟蒺藜衔。 -
180.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。