-
61.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
62.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
63.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
64.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
65.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
66.《雪夜渔舟》 宋·张继先
晚风歇。
谩自棹扁舟,顺流观雪。
山耸瑶峰,林森玉树,高下尽无分别。
性情澄彻。 -
67.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
68.《烛影摇红(寿声仲)》 宋·陈著
双杏堂深,山明水秀潆洄著。
稳铺心事做平生,不买颦眉错。
是则苍髯白发。
笑微微、朱颜自渥。 -
69.《烛影摇红(寿声仲)》 宋·陈著
双杏堂深,山明水秀潆洄著。
稳铺心事做平生,不买颦眉错。
是则苍髯白发。
笑微微、朱颜自渥。 -
70.《洞仙歌》 宋·张成可
薰风池阁,八叶蓂初展。
紫府当年侍香案。
见蟠桃频着子,偷荐瑶觞,贪醉寐,谪向人间未满。
青禽传近信,催赴仙班,怪我尘缘未能断。 -
71.《满庭芳》 宋·熊禾
斗转旋霄,梧飘金井,洞天秋气方新。
幔亭仙子,飞佩下瑶京。
霞袂霓裳缥缈,冰肌莹、月作精神。
云璈动,琼仙歌舞,共庆捧瑶觥。 -
72.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
73.《九怀》 两汉·王褒
匡机
极运兮不中,来将屈兮困穷。
余深愍兮惨怛,愿一列兮无从。
乘日月兮上征,顾游心兮鄗酆。 -
74.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
75.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
76.《中秋见月和子由》 宋·苏轼
明月未出群山高,瑞光千丈生白毫。
一杯未尽银阙涌,乱云脱坏如崩涛。
谁为天公洗眸子,应费明河千斛水。
遂令冷看世间人,照我湛然心不起。 -
77.《摸鱼子 奉题雪楼先生鄂宪公馆岁寒亭诗卷 雪》 元·卢挚
为君歌岁寒亭子,无烦洲畔鹦鹉。
江山胜概风霜地,要近鲁东家住。
丘壑趣。
应素爱、昂霄老柏孤松树。 -
78.《声声慢·星冠懒带》 宋·张枢密
星冠懒带,鹤氅慵披,色心顿起兰房。
离了三清归去,作个新郎。
良宵自有佳景,更烧甚、清香德香。
瑶台上,便玉皇亲诏,也则寻常。 -
79.《苏武慢·过隙年光》 元·冯尊师
过隙年光,如毛尘事,暗把物情移换。
浮生扰扰,背觉随尘,酒色利名萦绊。
凭君看取,历代英雄,楚越周秦唐汉。
漫遗留、坏冢颓碑,千古是非不断。 -
80.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。