-
141.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
142.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
143.《别池阳所居》 唐·罗隐
黄尘初起此留连,火耨刀耕六七年。
雨夜老农伤水旱,雪晴渔父共舟船。
已悲世乱身须去,肯愧途危迹屡迁。
却是九华山有意,列行相送到江边。 -
144.《中元甲子以辛丑驾幸蜀四首(第五首一作偶怀)》 唐·罗隐
子仪不起浑瑊亡,西幸谁人从武皇。
四海为家虽未远,九州多事竟难防。
已闻旰食思真将,会待畋游致假王。 -
145.《访姨兄王斌渭口别墅》 唐·郑谷
枯桑河上村,寥落旧田园。
少小曾来此,悲凉不可言。
访邻多指冢,问路半移原。
久歉家僮散,初晴野荠繁。 -
146.《闲书》 唐·吴融
接鹭陪鸾漫得群,未如高卧紫溪云。
晋阳起义寻常见,湖口屯营取次闻。
大底鹪鹏须自适,何尝玉石不同焚。
回看带砺山河者,济得危时没旧勋。 -
147.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
148.《闻猿》 唐·苏拯
秋风飒飒猿声起,客恨猿哀一相似。
漫向孤危惊客心,何曾解入笙歌耳。 -
149.《终南山二十韵》 唐·李洞
关内平田窄,东西截杳冥。
雨侵诸县黑,云破九门青。
暂看犹无暇,长栖信有灵。
古苔秋渍斗,积雾夜昏萤。 -
150.《乙酉岁自蜀随计趁试不及》 唐·李洞
客卧涪江蘸月厅,知音唤起进趋生。
寒梅折后方离蜀,腊月圆前未到京。
风卷坏亭羸仆病,雪糊危栈蹇驴行。
文昌一试应关分,岂校褒斜两日程。 -
151.《行经太华》 唐·孔德绍
纷吾世网暇,灵岳展幽寻。
寥廓风尘远,杳冥川谷深。
山昏五里雾,日落二华阴。
疏峰起莲叶,危塞隐桃林。
何必东都外,此处可抽簪。 -
152.《登白马山护明寺》 唐·孔德绍
名岳标形胜,危峰远郁纡。
成象建环极,大壮阐规模。
层台耸灵鹫,高殿迩阳乌。
暂同游阆苑,还类入仙都。 -
153.《括苍山》 唐·刘昭禹
尽日行方半,诸山直下看。
白云随步起,危径极天盘。
瀑顶桥形小,溪边店影寒。
往来空太息,玄鬓改非难。 -
154.《句》 唐·刘昭禹
句向夜深得,心从天外归。
(见《纪事》)
危楼聊侧耳,高柳又鸣蝉。
(《秋日登楼》, -
155.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
156.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
157.《寄姚谏议》 唐·无可
鸣鞭静路尘,籍籍谏垣臣。
函疏辞专密,炉香立独亲。
箧多临水作,窗宿卧云人。
危坐开寒纸,灯前起草频。 -
158.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
159.《读《玄宗幸蜀记》》 唐·贯休
宋璟姚崇死,中庸遂变移。
如何游万里,只为一胡儿。
泣溻乾坤色,飘零日月旗。
火从龙阙起,泪向马嵬垂。 -
160.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。