-
201.《送林佥宪汝雨兵备颍州》 明·屠应埈
虚庭落日明嘉林,薰风吹我堂上琴。
故人言别赴河颍,使我不觉生离心。
援琴欲奏商声沈,感时怀昔多哀音。
忆昔与君同侍辇,奏书朝闻夕称善。 -
202.《新岁偶书》 明·王讴
一身行远塞,万事付闲愁。
独坐看新岁,长歌感旧游。
云生故国树,角起夕阳楼。
踪迹怜方朔,乾坤世总浮。 -
203.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
204.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
205.《飞絮篇》 明·徐桂
江城三月艳阳时,杨花如絮飞参差。
悠悠宛转知谁系,历乱轻盈不自持。
可怜朝散铜池里,可怜暮落章台市。
闲逐游丝去复来,细萦花片低还起。 -
206.《感遇(三首)》 明·许妹氏
盈盈窗下兰,枝叶何芬芳。
西风一夕起,零落悲秋霜。
秀色总消歇,清香终不死。
感物伤我心,流涕沾衣袂。
¤ -
207.《哭许阿大灵长》 明·虞淳熙
病眼昏如雾,变雨洒絜霖。
闻子畀过门,椎枕一声哭。
龙井张春筵,送客仰华屋。
长揖辞此世,云返下宫宿。 -
208.《夜游曲》 明·袁宗
青天云去如平湖,银河界空月明孤。
百花飘香柳垂影,千金一刻谁能沽。
危城移更起琼箭,华屋向月开铜铺。
青丝绾结白玉壶,酒倾凿落金芙蕖。 -
209.《宫人斜》 明·张璨
雷霆绝响山陵起,三十六宫土花紫。
委环遗佩总成尘,一抔黄土埋艳春。
蓬科栖烟窜狐鼠,萧飒酸风迷楚雨。
三更磷火作纱灯,冢上喽喽话红鬼。 -
210.《灯夕同陆姬过胡姬并怀侯双》 明·张献翼
君不见张敉名字在月中,又不见乞歌携妓张红红。
灯火未然月未出,名字不闻五百弓。
白月已来黑月去,三五能供几番醉。
心计对饮同三驺,何如买笑携诸妓。 -
211.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
212.《金陵元夕篇》 明·郑之文
朱楼隐轸薄层霄,渌水萦堤荡画桥。
十里香风吹紫陌,一年明月始今宵。
今宵无处无萧鼓,佳丽名都较得数。
美酒留连拚十千,少年欢笑唯三五。 -
213.《和颜子中韵》 明·朱梦炎
曾折蟾宫第一花,西风吹袂向天涯。
班生万里空投笔,汉使三秋独泛槎。
朔漠离愁成白发,南州乡梦起清笳。
归来耻学梁江总,只傍青门学种瓜。 -
214.《周玄初祷雨诗》 明·朱友谅
道人鞭龙出潭底,黑云一片山头起。
仰看红日不见光,黑龙头摇白龙尾。
有时登坛步七星,一呼一吸成雷霆。
白波翻空海水立,银河落地天瓢倾。 -
215.《虔州景德寺荣师湛然堂》 宋·苏轼
卓然精明念不起,兀然灰槁照不灭。
方定之时慧在定,定慧寂照非两法。
妙湛总持不动尊,默然真入不二门。
语息则默非对语,此话要将周易论。
诸方人人把雷电,不容细看真头面。
欲知妙湛与总持,更问江东三语掾。 -
216.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
217.《衡山何道士有诗声杨伯子监丞盛称之以杨所取》 宋·戴复古
道人幽吟岩壑底,伴晓猿啼秋鹤唳。
自陶情性乐天真,一心不作求名计。
一朝邂逅杨东山,诗声扬扬满世间。
东山才与诚斋敌,手腕中有万斛力。 -
218.《秋夜读书有感》 宋·陆游
久病畏长夏,枕簟如炮焚。
扶持赖药物,俛仰秋已分。
清夜炷炉香,袅袅起孤云。
灵府豁蒙滞,旧学资鉏耘。 -
219.《子遹调官得永平钱监待次甚远寄诗宽其意盖将》 宋·陆游
黄纸起家升仕籍,青衫溯阙拜恩光。
署衔汝勿憎铜臭,就养吾方喜饭香。
世事极知多倚伏,人生正要小回翔。
但令父子常相守,歛版扶犁味总长。 -
220.《夜归舟中作》 宋·陆游
意薄杨修唤小儿,孤舟自笑发成丝。
放开痴腹无非梦,拈起幽怀总是诗。
霜下忽惊桐叶尽,滩生更觉水声奇。
余年那恨驱黄犊,除却为农百不宜。