-
61.《送郑山人归山》 唐·王建
玉作车辕蒲作轮,当初不起颍阳人。
一家总入嵩山去,天子何因得谏臣。 -
62.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
63.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
64.《宣义池上》 唐·刘得仁
修篁夹绿池,幽絮此中飞。
何必青山远,仍将白发归。
鸟啼亦有恨,鸥习总无机。
树起秋风细,西林磬入微。 -
65.《携仙箓九首》 唐·司空图
岳北秋空渭北川,晴云渐薄薄如烟。
坐来还见微风起,吹散残阳一片蝉。
一半晴空一半云,远笼仙掌日初曛。
洞天有路不知处,绝顶异香难更闻。 -
66.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
67.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
68.《柳枝辞十二首》 唐·徐铉
把酒凭君唱柳枝,也从丝管递相随。
逢春只合朝朝醉,记取秋风落叶时。
南园日暮起春风,吹散杨花雪满空。
不惜杨花飞也得,愁君老尽脸边红。 -
69.《题景焕画应天寺壁天王歌》 唐·欧阳炯
锦城东北黄金地,故迹何人兴此寺。
白眉长老重名公,曾识会稽山处士。
寺门左壁图天王,威仪部从来何方。 -
70.《杂诗》 唐·无名氏
劝君莫惜金缕衣,劝君须惜少年时。
有花堪折直须折,莫待无花空折枝。
青天无云月如烛,露泣梨花白如玉。
子规一夜啼到明,美人独在空房宿。 -
71.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
72.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
73.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
74.《和卓英英锦城春望》 唐·眉娘
蚕市初开处处春,九衢明艳起香尘。
世间总有浮华事,争及仙山出世人。 -
75.《清平乐》 唐·冯延巳
深冬寒月,庭户凝霜雪。
风雁过时魂断绝,塞管数声呜咽¤
披衣独立披香,流苏乱结愁肠。
往事总堪惆怅, -
76.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
77.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
78.《哨遍(春词)》 宋·苏轼
睡起画堂,银蒜押帘,珠幕云垂地。
初雨歇,洗出碧罗天,正溶溶养花天气。
一霎暖风回芳草,荣光浮动,掩皱银塘水。
方右靥匀酥,花须吐绣,园林排比红翠。 -
79.《沁园春》 宋·苏轼
情若连环,恨如流水,甚时是休。
也不须惊怪,沈郎易瘦,也不须惊怪,潘鬓先愁。
总是难禁,许多魔难,奈好事教人不自由。
空追想,念前欢杳杳,后会悠悠。 -
80.《满江红(咏砧声)》 宋·秦观
一派秋声,年年向、初寒时节。
早又是、半天惊籁,满庭鸣叶。
几处捣残深院日,谁家敲落高楼月。
道声声、总是玉关情,情何切。