-
81.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
82.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
83.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
84.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
85.《定风波·南海归赠王定国侍人寓娘》 宋·苏轼
常羡人间琢玉郎,天应乞与点酥娘。
尽道清歌传皓齿,风起,雪飞炎海变清凉。
万里归来颜愈少,微笑,笑时犹带岭梅香。
试问岭南应不好,却道:此心安处是吾乡。 -
86.《少年游》 宋·晁补之
当年携手,是处成双,无人不羡。
自间阻、五年也,一梦拥、娇娇粉面。
柳眉轻扫,杏腮微拂,依前双靥。
盛睡里、起来寻觅,却眼前不见。 -
87.《满江红(大热卧疾,浸石种蒲,强作凉想)》 宋·朱敦儒
竹翠阴森,寒泉浸、几峰奇石。
销畏日、溪蒲呈秀,水蕉供碧。
筠簟平铺光欲动,纱B23B高挂空无色。
似月明、萍叶起秋风,潇湘白。 -
88.《水调歌头》 宋·周紫芝
生日词者,盖自竹坡老人始也
白发三千丈,双鬓不胜垂。
人间忧喜如梦,老矣更何之。
蘧玉行年过了,未必如今俱是,五十九年非。 -
89.《喜迁莺(四明洞天)》 宋·史浩
凭高寓目。
爱屹起四窗,云南云北。
缥缈烟霞,萧森松竹,多少洞天岩谷。
著向十洲三岛,入海何妨登陆。 -
90.《水调歌头》 宋·袁去华
天下最奇处,绿水照朱楼。
三高仙去,白头千古想风流。
跨海晴虹垂饮,极目沧波无际,落日去渔舟。
苹末西风起,橘柚洞庭秋。 -
91.《水龙吟》 宋·管鉴
吸江,皆亭名
小舟横截西江,晓来风静无尘起。
霜余日暖,东君见效,梅梢春醉。
壮观亭高,通幽径远,吸江临水。 -
92.《风流子(一名内家娇)》 宋·陆游
佳人多命薄,初心慕、德耀嫁梁鸿。
记绿窗睡起,静吟闲咏,句翻离合,格变玲珑。
更乘兴,素纨留戏墨,纤玉抚孤桐。
蟾滴夜寒,水浮微冻,凤笺春丽,花砑轻红。 -
93.《点绛唇》 宋·周必大
醉上兰舟,羡他沙暖鸳鸯睡。
月波金碎。
愁海深无底。
太守新词,解释无穷意。
高歌起。
浮云间事。
浑付烟中翠。 -
94.《洞仙歌(丁卯八月病中作)》 宋·辛弃疾
贤愚相去,算其间能几。
差以毫厘缪千里。
细思量义利,舜跖之分,孳孳者,等是鸡鸣而起。
味甘终易坏,岁晚还知,君子之交淡如水。 -
95.《蓦山溪》 宋·方千里
园林晴昼,花上黄峰尾。
莺语怯游人,又还傍、绿杨深避。
曲池斜径,草色碧于蓝,栏倦倚。
帘半起。 -
96.《天香(牡丹)》 宋·赵以夫
蜀锦移芳,巫云散彩,天孙翦取相寄。
金屋看承,玉台凝盼,尚忆旧家风味。
生香绝艳,说不尽、天然富贵。
脸嫩浑疑看损,肌柔只愁吹起。 -
97.《贺新郎(再和)》 宋·吴潜
宇宙原无外。
问当年、渠缘底事,强逃人世。
争心刘郎栽种后,长恁玄都观里。
何用羡、武陵溪水。 -
98.《木兰花慢(饯公孙倅)》 宋·牟巘
山城如斗大,君肯为、两年留。
问读易堂前,翛然松竹,留得君不。
天边乍传消息,趁春风、归侍翠云裘。
留取去思无限,江蓠香满汀洲。 -
99.《齐天乐(八月十八日寿妇翁,号菊圃)》 宋·陈深
秋涛欲涨西陵渡,江亭晓来雄观。
帝子吹笙,洛妃起舞,应喜蓬宫仙诞。
斗墟东畔。
望缥缈星槎,来从河汉。 -
100.《江神子》 宋·葛郯
亭亭鹤羽戏芝田。
看群仙。
起青涟。
绿盖红幢,千乘去朝天。