-
1.《菩萨蛮》 宋·郭某
卖饧天气箫声软。
午院水沈烟未断。
睡起补残眉。
红绵入镜迟。
霎时开笑靥。
花上看双蝶。
新月上帘钩。
相思不断头。 -
2.《梅四首》 宋·刘鉴
天花夜半落溪傍,傍有狞然为取将。
擎爪仰空吾洁白,掀髯倒地觅昏黄。
修鳞月下霜同色,败甲风前雪有香。
欲起补之图影看,生愁飞入水中藏。 -
3.《鉴空阁》 宋·李昴英
鉴空阁上赏僧轩,只树深开不二门。
一水横流界平野,数峰突起补前村。
舟来舟去人多事,潮落潮生岸有痕。
镇日长閒输老衲,倚筇独坐古榕根。 -
4.《经陆补阙隐居》 唐·綦毋潜
不敢要君征亦起,致君全得似唐虞。
谠言昨叹离天听,新象今闻入县图。
琴锁坏窗风自响,鹤归乔木隐难呼。
学书弟子何人在,点检犹存谏草无。 -
5.《江北春望赠皇甫补阙》 唐·张南史
闲园柳绿井桃红,野径荒墟左右通。
清迥独连江水北,芳菲更似洛城东。
时看雨歇人归岫,每觉潮来树起风。
闻道金门堪避世,何须身与海鸥同。 -
6.《秋怀奉寄朱补阙》 唐·武元衡
上苑繁霜降,骚人起恨初。
白云深陋巷,衰草遍闲居。
暮色秋烟重,寒声牖叶虚。
潘生秋思苦,陶令世情疏。
已制归田赋,犹陈谏猎书。
不知青琐客,投分竟何如。 -
7.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
8.《寄李补阙》 唐·施肩吾
苍生应怪君起迟,蒲轮重辗嵩阳道。
功成名遂来不及,三十六峰仙鹤老。 -
9.《和李补阙曲江看莲花》 唐·姚合
露荷迎曙发,灼灼复田田。
乍见神应骇,频来眼尚颠。
光凝珠有蒂,焰起火无烟。
粉腻黄丝蕊,心重碧玉钱。 -
10.《过姚监故居(一作经陆补阙故居)》 唐·方干
不敢要君徵亦起,致君全得似唐虞。
谠言昨叹离天听,新冢今闻入县图。
琴锁坏窗风自触,鹤归乔木月难呼。
学书弟子何人在,检点犹逢谏草无。 -
11.《望远行·绣帏睡起》 宋·柳永
绣帏睡起。
残妆浅,无绪匀红补翠。
藻井凝尘,金梯铺藓。
寂寞凤楼十二。 -
12.《补疏斋题鹅湖》 宋·李谨思
客来谁与期,微钟度山椒。
松风如起予,间以笙与箫。
逸响谅斯存,幽踪莽难招。
极目不知还,新诗坐泬寥。 -
13.《补史十忠诗·池州通判权州事赵公》 宋·刘壎
若人作何状,立节乃殊伟。
人言此蜀珍,位卑名未起。
坐分秋浦月,摄此千里寄。
沙头风色恶,寒城凛弘峙。 -
14.《补史十忠诗·知潭州湖南安抚使李公芾》 宋·刘壎
三已甘退休,十连起迟暮。
伊谁急求子,流落乃不怒。
黑云来如山,杀气震平楚。
恭惟君父命,封疆以身护。 -
15.《唐宫词补遗》 宋·宋无
昭阳仙仗五云中,遥听笙起碧空。
夜半月明人望幸,君王自在广在寒宫。 -
16.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
17.《晨起》 宋·陆游
齿豁不可补,发脱无由栽,清晨明镜中,老色苍然来。
余年亦自惜,未忍付酒杯。
抽架取我书,危坐阖复开。
万世见唐尧,夔龙获亲陪。
寥寥三千年,气象挽可回。
岂以七尺躯,顾受世俗哀?道在无不可,廊庙均蒿莱。 -
18.《梦海山壁间诗不能尽记以其意追补》 宋·陆游
春残枕藉落花眠,正是周家定鼎年。
睡起不知秦汉事,一尊闲醉华阳川。 -
19.《醉眠初起书事》 宋·陆游
身世元知似断蓬,流年分付酒杯中。
饥寒未解士先老,风雨欲收花已空。
泥补旧巢梁燕喜,水生支港钓船通。
睡魔正费驱除力,隔竹敲茶赖小童。 -
20.《和袁起岩郎中投赠七字二首》 宋·杨万里
道场山下弄山泉,餐菊纫兰万物先。
送眼飞鸿高四海,补天健笔震三川。
池塘碧草回春梦,衣钵黄梅肯夜传。
雨不饶人有新句,怨渠未许见全篇。