-
101.《读豫章集成柏梁体》 宋·陈棣
元佑升平超治古,诞布人文化寰宇。
道山翰苑郡仙处,一代文章继周鲁。
斯道盟寒谁是主,眉山二老文章虎。
眉山鉴裁高难与,网罗九万抟风羽。 -
102.《次韵仇仁近题王子由隐居》 宋·方回
凉窗暑却扇,燠合寒谢裘。
主人一不凡,永无俗客游。
地高山使然,十倍百尺楼。
人品似更高,不识王公侯。 -
103.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
104.《六代祖师画像赞·六祖大监禅师》 宋·释正觉
广南樵夫,淮西行者。
明珠走盘,黄金出冶。
透影像兮凡圣罔得同尘,续光明兮家世自然不夜。
众星之拱斗之魁,百川之趋海之下。 -
105.《偈颂十四首》 宋·释宗杲
无诸比丘名近悦,为母王氏请普说。
妙喜便登曲录床,忉忉怛怛恣饶舌。
从来法本离言诠,不假思量与分虽。
说甚地狱及天堂,四圣六凡俱泯绝。 -
106.《缘识》 宋·宋太宗
孤云野鹤镇常闲,随宜自在杳冥间。
杉松高拔千万尺,寒泉引望峭青山。
大道烟霞看更远,将临少峤叩玄关。
知之修炼凡超圣,岁月空深不易攀。 -
107.《灵岩寺偃松一首》 宋·苏籀
直哉十寻干,亭亭无附枝。
纡哉独纵肆,蟠据何离奇。
垂髯郁千霜,蛟臂犀兕皮。
揉刚为谦屈,至高而听卑。 -
108.《绍兴淳熙两朝内禅颂》 宋·曾丰
维尧则天,与天同大。
俯视九州,细于一芥。
挈以畀舜,超然自迈。
维舜则尧,与尧同高。