-
201.《酹江月》 元·侯善渊
贪财竞色,利名牵、萦系何时休歇。
镇日忙忙如梦想,颠倒心猿马劣。
昧地谩天,多能已会,以巧翻为拙。
万般虚假,积成宿世冤业。 -
202.《题葛洪移家图》 明·袁凯
当时司马衷,愚呆回不慧。
牝鸡肆淫虐,骨肉互吞噬。
渊聪乘时起,诸夏受其敝。
琅琊遂东来,单弱何由济。 -
203.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
204.《崇禧夜坐》 宋·刘宰
淮浙千万山,兹山钟秀异。
山中四时好,雪景更佳耳。
危登俯八荒,岂无超诣士。
春游眩红紫,秋赏挹苍翠。 -
205.《再用前韵》 宋·郭印
我生垂四十,两鬓抽素发。
声色不挂眼,岂羡凌波袜。
唯有学道心,了不见超越。
何由插羽翰,往造金门谒。 -
206.《寿汤总领》 宋·郭印
春色平分又六宵,天生良弼佐皇朝。
豸冠凛凛周行肃,虎节煌煌蜀地饶。
已喜月卿还旧物,更看斗极转高标。
仁人自合超诸数,鹤算龟龄未是遥。 -
207.《缘识》 宋·宋太宗
得道超凡圣,逍遥本是缘。
群迷难解会,我且不虚传。
但信恒无断,精穷用意专。
審聪明譬喻,勿被俗情牵。 -
208.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
209.《寄曹嘉父》 宋·王洋
广陵随家天子都,背负巨海襟江湖。
江分青山湖献白,梁宋千里传膏腴。
朱坊琼园玩月夜,谷林九曲秋阳徂。
奇辞巧语不可极,盛事往往开天衢。 -
210.《怀汪圣锡》 宋·张九成
美玉藏精璞,明珠媚深渊。
天清气或朗,光景露涓涓。
或者辄按剑,奇才叹难全。
之子英杰人,声名何轩轩。