-
41.《晚春》 宋·姜特立
品物趋时慰寂寥,静观玄化自超遥。
鹦因求友偏饶舌,柳为含绵嫩折要。 -
42.《山园四咏·风露亭》 宋·姜特立
万物冒春晖,红紫竞芳节。
唯此玉井莲,迥与众品别。
雅受冷风吹,复爱露华洁。
亭亭立波上,晚意颇愁绝。 -
43.《春夜山居望月思故园有作》 宋·张嵲
万壑自清夜,春岚昏众星。
明月丽霄汉,清风周四溟。
独立万里外,飘然欲遐征。
回首望江汉,中原气冥冥。 -
44.《题石井》 宋·张嵲
精蓝负东岑,奇石护山麓。
嵁岩如车轮,一镜方黛蓄。
沉沉不动容,澹{左氵右颓}立山木。
日射翠气浮,游鳞翻寸玉。 -
45.《宣徽南院使太子太保赠司空冯公挽辞三首》 宋·苏颂
特起来湖海,详延入隽科。
三登褎然首,再续喜哉歌。
岩庙勋劳积,藩宣惠爱多。
超遥脱屣去,谁叹逝川波。 -
46.《在巂州遥叙封禅》 唐·李义府
天齐标巨镇,日观启崇期。
岧峣临渤澥,隐嶙控河沂。
眺迥分吴乘,凌高属汉祠。
建岳诚为长,升功谅在兹。 -
47.《逍遥堂五咏》 宋·傅察
欲识逍遥乐,都忘利与名。
讨论惟百氏,来往有诸卿。
静觉羊肠险,闲看蜗角争。
超然穷妙理,知不愧庄生。 -
48.《与乐道约会超化寺比至乐道以疾先归途中有诗》 宋·司马光
颠毛种种齿浮摇,屈指交游渐寂寥。
时较半朝非是晚,路无数里不为遥。
子猷垂到复归去,安道虽知未易邀。
古寺徘徊久东望,青春云日冷萧萧。 -
49.《渔家傲·至道不遥只在迩》 宋·无名氏
至道不遥只在迩。
毫厘差失如千里。
道是难来元却易。
如相契。
一超直入如来地。
水火交时为既济。
三尸六贼都回避。
只此长生仍久视。
身口意。
化成一点冲和气。 -
50.《渔家傲·至道不遥只在迩》 宋·无名氏
至道不遥只在迩。
毫厘差失如千里。
道是难求元却易。
如相契。
一超直入如来地。
水火交时为既济。
三尸六贼都回避。
只此长生仍久视。
身口意。
化成一点冲和气。 -
51.《依韵谢任司封寄逍遥枕吟》 宋·邵雍
夫君惠我逍遥枕,恐我逍遥蹟未超。
形体逍遥终未至,更和魂梦与逍遥。 -
52.《和浑兴庵超然即事韵》 宋·张继先
自得逍遥趣,从来乐静居。
水边红杏小,烟外翠篁疏。
有物真常应,忘形内本虚。
人间役尘虑,到此尽消除。 -
53.《逍遥咏》 宋·宋太宗
归童返老超升界,正定威仪勿懈怠。
开闭善能若苦勤,奋讯光阴同一泰。 -
54.《逍遥咏》 宋·宋太宗
照然明道德,万象有其端。
变化疑谁信,超凡入圣看。
幽玄深自在,眇邈就中难。
但味风尘里,方知宇宙宽。 -
55.《逍遥咏》 宋·宋太宗
世利贪拘束,欺心自不知。
一真求意在,四叙绝参差。
顿悟超诸圣,娱情改换痴。
生前如似梦,愿重细推之。 -
56.《逍遥咏》 宋·宋太宗
交结从头有顺违,方知协和散若云飞。
超凡入圣含金体,抛弃迷蒙挂紫衣。
细认消停无远近,分明意外隐玄机。
相逢配偶为闲事,谁解调持得一归。 -
57.《逍遥咏》 宋·宋太宗
五金并八石,一一注仙经。
雅有深仁行,无非不暂停。
日华精汞法,月魄炼砂灵。
入圣超凡骨,变化本真形。 -
58.《逍遥咏》 宋·宋太宗
大道逢来是宿缘,终期定可访真仙。
山中修炼非州郡,城里无荒隐市鄙鄽。
秘术岂教容易得,幽深还许递相传。
超凡入圣浑闲事,问取人间十洞天。 -
59.《逍遥咏》 宋·宋太宗
得道超凡圣,逍遥本是缘。
群迷难解会,我且不虚传。
但信恒无断,精穷用意专。
審听明譬谕,勿被俗情牵。 -
60.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。