-
121.《伤二舍弟无疾而化二首》 宋·邵雍
手足情深不可忘,割心犹未比其伤。
急能畴昔尔相济,终鲜如今我遂当。
韡鞾棣开无并萼,邕邕雁去破初行。
自兹明月清风夜,萧索东篱看断肠。 -
122.《拙句谢伯达老友》 宋·刘子翚
赠梅发言吾过矣,卫生无术谁之尤。
鲁兀游心聊自遣,乐春举足岂无忧。 -
123.《过集湖德济庙用赵尉廉留题韵示周钦夫程彦游》 宋·王之道
秋阳汎汎流清晖,帆腹不张旗脚垂。
灵祠输奂湖之麋,水天一色成玻瓈。
西轩爽垲高不危,凭栏下瞰群山卑。
鬼神亮我心无欺,风涛纵险夫何疑。 -
124.《送智京长老智京普融上足也》 宋·胡寅
人生如浮云,片片随所起。
值遇初偶然,解散亦俄尔。
识君湘水头,凝袂衡岳里。
十年去何住,新化五百里。 -
125.《踏莎行 咏宦途无定》 元·王哲
名路求高,宦途无定。
一来一去缘心性。
稍知分守得优游,能通止足参贤圣。
莫使偏颇,须存直正。
花开须是依时令。
日轮耀处吐光辉,月华 -
126.《诸公过易足为红梅一醉醉后率成数语》 宋·章甫
一冬雪与寒具少,膏泽春来颇倾倒。
畏寒病懒不出门,未觉心情被春恼。
花木今春种种迟,眼明始见红梅枝。
容颜颇称俗子意,风骨独有诗人知。 -
127.《乡人祷雨有应时寓乌石》 宋·邓深
力穑乃有秋,斯言闻自古。
天时或不顺,人事亦安取。
今年问何如,常暘颇为苦。
大田纷拆裂,槁苗渴灌注。 -
128.《写心五首》 宋·方回
今日忽不愁,脱然体无病。
糊饰窗棂明,整齐书册正。
生无快意事,适此悦我性。
雨足明当晴,更喜天宇靓。 -
129.《和曹士开侍御见寄韵》 宋·陆文圭
南台御史忠贯日,当书妖狐屏无足。
端方自是廊庙器,错落天球间宏壁。
记曾缓带理江城,犹忆尊前坐谈容。
春树相思白日晚,月梁人梦青灯夕。
乘车戴笠高与下,倚樽看镜今非昔。
壮心无复夜闻难,莫比司空发恨赤。 -
130.《缘识》 宋·宋太宗
重阳佳节菊花贵,婀娜如金叶青翠。
傍篱傍落一婆娑,发在秋天为祥瑞。
引步登高甚奇见,想此仪形植霄汉。
恣情采折手中叉,满袖冠簪香不散。 -
131.《送李舍人归兰陵里》 唐·杨巨源
清词举世皆藏箧,美酒当山为满樽。
三亩嫩蔬临绮陌,四行高树拥朱门。
家贫境胜心无累,名重官闲口不论。
惟有道情常自足,启期天地易知恩。 -
132.《答张彻(愈为四门博士时作张彻愈门下士又愈之从子婿)》 唐·韩愈
辱赠不知报,我歌尔其聆。
首叙始识面,次言后分形。
道途绵万里,日月垂十龄。
浚郊避兵乱,睢岸连门停。 -
133.《旱热二首》 唐·白居易
彤云散不雨,赫日吁可畏。
端坐犹挥汗,出门岂容易。
忽思公府内,青衫折腰吏。
复想驿路中,红尘走马使。 -
134.《和许给事善心戏场转韵诗》 南北朝·薛道衡
京洛重新年。
复属月轮圆。
云间璧独转。
空里镜孤悬。 -
135.《梅花》 清·张问陶
一林随意卧烟霞,为汝名高酒易赊。
自誓冬心甘冷落,漫怜疏影太横斜。
得天气足春无用,出世情多鬓未华。
老死空山人不见,也应强似洛阳花。 -
136.《和僧彰无文送兰花韵》 宋·柴元彪
脱簪归隐白云深,不逐时芳事枉寻。
闲向草亭图太极,重盟莲社续东林。
春风分到灵均种,臭味如同惠远心。
一卷离骚清彻骨,跫然空谷足徽音。 -
137.《句》 宋·陈范
倘来轩冕心无必,见在诗书足自娱。
-
138.《登江渎水心亭》 宋·李孝先
晚兴清无比,幽亭积水中。
芰荷千柄雨,松竹四轩风。
斗鸭飞翎健,潜鱼静思冲。
飞潜乃常事,何足较穷通。 -
139.《偈颂九十三首》 宋·释梵琮
打鼓槌锣竞上竿,几人平地足心酸。
七峰有个安身法,袖手无言冷处看。
看即易,上即难。
搭索上横身,刹竿上斗走。 -
140.《次韵范氏子园居即事三首》 宋·苏籀
沼沚清涟生,沄沄复浼浼。
爨清饭不足,欢赏心无馁。
金丝撚条柯,酥蜡滴趺蕾。
樱桃与芍药,春事卜贞悔。