-
141.《点绛唇》 宋·刘埙
风卷游云,梨云梦冷人何处。
一溪烟雨。
遮断垂杨路。
恨入琴心,能写当时语。
愁无绪。
泪痕红蠹。
犹带香如故。 -
142.《菩萨蛮(题山馆)》 宋·刘埙
长亭望断来时路。
楼台杳霭迷花雾。
山雨隔窗声。
思君魂梦惊。
泪痕侵褥锦。
闲却鸳鸯枕。
有泪不须垂。
金鞍明月归。 -
143.《莺啼序·重过金陵》 宋·汪元量
金陵故都最好,有朱楼迢递。
嗟倦客、又此凭高,槛外已少佳致。
更落尽梨花,飞尽杨花,春也成憔悴。
问青山、三国英雄,六朝奇伟。 -
144.《南浦(前题)》 宋·王沂孙
柳外碧连天,漾翠纹渐平,低蘸云影。
应是雪初消,巴山路、蛾眉乍窥清镜。
绿痕无际,几番漂荡江南恨。
弄波素袜知甚处,空把落红流尽。 -
145.《一萼红(前题)》 宋·王沂孙
翦丹云。
怕江皋路冷,千叠护清芬。
弹泪绡单,凝妆枕重,惊认消瘦冰魂。
为谁趁、东风换色,任绛雪、飞满绿罗裙。 -
146.《扫花游(前题)》 宋·王沂孙
满庭嫩碧,渐密叶迷窗,乱枝交路。
断红甚处。
但匆匆换得,翠痕无数。
暗影沈沈,静锁清和院宇。 -
147.《锁窗寒》 宋·王沂孙
出谷莺迟,踏沙雁少,殢阴庭宇。
东风似水,尚掩沈香双户。
恁莓阶、雪痕乍铺,那回已趁飞梅去。
奈柳边占得,一庭新暝,又还留住。 -
148.《南浦(春水)》 宋·张炎
波暖绿粼粼,燕飞来、好是苏堤才晓。
鱼没浪痕圆,流红去、翻笑东风难扫。
荒桥断浦,柳阴撑出扁舟小。
回首池塘青欲遍,绝似梦中芳草。 -
149.《忆旧游(过故园有感)》 宋·张炎
记凝妆倚扇,笑眼窥帘,曾款芳尊。
步屟交枝径,引生香不断,流水中分。
忘了牡丹名字,和露拨花根。
甚杜牧重来,买栽无地,都是消魂。 -
150.《木兰花慢(游天师张公洞)》 宋·张炎
风雷开万象,散天影、入虚坛。
看峭壁重云,奇峰献玉,光洗琅玕。
青苔古痕暗裂,映参差、石乳倒悬山。
那得虚无幻境,元来透彻玄关。 -
151.《沁园春》 宋·刘将孙
书避乱所见女子,末有埋冤姐姐,衔恨婆婆语,极俚。
后有螺川杨氏和二首,又自序生杨嫁罗,丙子暮春,自涪翁亭下舟行,追骑迫,间逃入山,卒不免于驱掠。
行三日,经此桥,睹无闻二词,以为特未见其苦,乃和于壁。
复云,观者毋谓弄笔墨非好人家儿女,此词虽俚,谅当近情,而首及权奸误国。 -
152.《虞美人·玉阑干外清江浦》 宋·李廌
玉阑干外清江浦,渺渺天涯雨。
好风如扇雨如帘,时见岸花汀草、涨痕添。
青林枕上关山路,卧想乘鸾处。
碧芜千里思悠悠,惟有霎时凉梦、到南州。
(阑:栏) -
153.《天香(对梅花怀王侍御)》 宋·刘镇
漠漠江皋,迢迢驿路,天教为春传信。
万木丛边,百花头上,不管雪飞风紧。
寻交访旧,惟翠竹、寒松相认。
不意牵丝动兴,何心衬妆添晕。 -
154.《落梅花》 宋·王诜
寿阳妆晚,慵匀素脸,经宵醉痕堪惜。
前村雪里,几枝初绽,□冰姿仙格。
忍被东风,乱飘满地,残英堆积。
可堪江上起离愁,凭谁说寄,肠断未归客。 -
155.《落梅花》 宋·王诜
寿阳妆晚,慵匀素脸,经宵醉痕堪惜。
前村雪里,几枝初绽,□冰姿仙格。
忍被东风,乱飘满地,残英堆积。
可堪江上起离愁,凭谁说寄,肠断未归客。 -
156.《喜迁莺(晓行)》 宋·孙居敬
宿酲初愈。
更花焰频催,叶蕉重举。
浓露沾丛,薰风入樾,黄叶马头飞舞。
梦结尚依征旆,笛怨谁教渔谱。 -
157.《夜合花》 宋·孙惟信
风叶敲窗,露蛩吟甃,谢娘庭院秋宵。
凤屏半掩,钗花映烛红摇。
润玉暖,腻云娇。
染芳情、香透鲛绡。 -
158.《摸鱼儿》 宋·施枢
柳蒙耳、暗凌波路。
烟飞惨淡平楚。
七香车驻猊环掩,遥认翠华云母。
芳景暮。 -
159.《兰陵王(和清真)》 宋·叶隆礼
大堤直。
袅袅游云蘸碧。
兰舟上,曾记那回,拂粉涂黄弄春色。
施颦托倾国。 -
160.《应天长(三潭印月)》 宋·张矩
桂轮逼采,菱沼漾金,潜虬暗动鲛室。
水路乍疑霜雪,明眸洗春色。
年时事,还记忆。
对万顷、葑痕龟坼。