-
281.《送郭六侍从之武陵郡》 唐·刘长卿
常爱武陵郡,羡君将远寻。
空怜世界迫,孤负桃源心。
洛阳遥想桃源隔,野水闲流春自碧。
花下常迷楚客船, -
282.《汴河阻风》 唐·孟云卿
清晨自梁宋,挂席之楚荆。
出浦风渐恶,傍滩舟欲横。
大河喷东注,群动皆窅冥。
白雾鱼龙气,黑云牛马形。 -
283.《途次望乡》 唐·孟浩然
客行愁落日,乡思重相催。
况在他山外,天寒夕鸟来。
雪深迷郢路,云暗失阳台。
可叹凄惶子,高歌谁为媒。 -
284.《陪张丞相祠紫盖山,途经玉泉寺》 唐·孟浩然
望秩宣王命,斋心待漏行。
青衿列胄子,从事有参卿。
五马寻归路,双林指化城。
闻钟度门近,照胆玉泉清。 -
285.《途次望乡》 唐·孟浩然
客行愁落日,乡思重相催。
况在他山外,天寒夕鸟来。
雪深迷郢路,云暗失阳台。
可叹凄惶子,高歌谁为媒。 -
286.《陪张丞相祠紫盖山,途经玉泉寺》 唐·孟浩然
望秩宣王命,斋心待漏行。
青衿列胄子,从事有参卿。
五马寻归路,双林指化城。
闻钟度门近,照胆玉泉清。 -
287.《月夜江行,寄崔员外宗之》 唐·李白
飘飘江风起,萧飒海树秋。
登舻美清夜,挂席移轻舟。
月随碧山转,水合青天流。
杳如星河上,但觉云林幽。 -
288.《春日归山,寄孟浩然》 唐·李白
朱绂遗尘境,青山谒梵筵。
金绳开觉路,宝筏度迷川。
岭树攒飞栱,岩花覆谷泉。
塔形标海月,楼势出江烟。 -
289.《秋日登扬州西灵塔》 唐·李白
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
290.《秋日登扬州西灵塔》 唐·李白
宝塔凌苍苍,登攀览四荒。
顶高元气合,标出海云长。
万象分空界,三天接画梁。
水摇金刹影,日动火珠光。 -
291.《宋中遇林虑杨十七山人,因而有别》 唐·高适
昔余涉漳水,驱车行邺西。
遥见林虑山,苍苍戛天倪。
邂逅逢尔曹,说君彼岩栖。
萝径垂野蔓,石房倚云梯。 -
292.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
293.《春日梓州登楼二首》 唐·杜甫
行路难如此,登楼望欲迷。
身无却少壮,迹有但羁栖。
江水流城郭,春风入鼓鼙。
双双新燕子,依旧已衔泥。 -
294.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
295.《奉汉中王手札》 唐·杜甫
国有乾坤大,王今叔父尊。
剖符来蜀道,归盖取荆门。
峡险通舟过,水长注海奔。
主人留上客,避暑得名园。 -
296.《水宿遣兴奉呈群公》 唐·杜甫
鲁钝乃多病,逢迎远复迷。
耳聋须画字,发短不胜篦。
泽国虽勤雨,炎天竟浅泥。
小江还积浪,弱缆且长堤。 -
297.《哭台州郑司户苏少监》 唐·杜甫
故旧谁怜我,平生郑与苏。
存亡不重见,丧乱独前途。
豪俊何人在,文章扫地无。
羁游万里阔,凶问一年俱。 -
298.《经月岩山》 唐·韩翃
驱车过闽越,路出饶阳西。
仙山翠如画,簇簇生虹蜺.
群峰若侍从,众阜如婴提。
岩峦互吞吐,岭岫相追携。 -
299.《边城曲》 唐·戴叔伦
人生莫作远行客,远行莫戍黄沙碛。
黄沙碛下八月时,霜风裂肤百草衰。
尘沙晴天迷道路,河水悠悠向东去。 -
300.《山行》 唐·戴叔伦
山行分曙色,一路见人稀。
野鸟啼还歇,林花堕不飞。
云迷栖鹤寺,水涩钓鱼矶。
回首天将暝,逢僧话未归。