江西剧藩曰南康,其山空青水贡漳。环封千里十巨邑,邑皆万室居相望。地穷吴境杂楚粤,民生窘急矜豪强。积奸叠讼狃成俗,吏治纷扰多颓纲。
幅巾戏漉彭泽醅,尺书间觅来禽栽。东坡居士五年久,真主未遽求盐梅。扁舟夷犹水刻窟,双履秃缺峰峩嵬。招揖西山与东鲁,回首阊阖并玉台。
山立堂堂古白眉,一龙一象殿江西。春秋多寡弟兄是,朝暮往还宾主谁。籐坐萍团邀二妙,其间着我成三笑。无夏无夷迹自融,不儒不释心相照。远公送出如欲留,陶令辞行如欲休。殊觉上蓝今胜践,少分前辈旧风流。