-
61.《莲竹鹤》 宋·姚勉
莲为君子花,竹有君子操。
深衣古君子,清以仙自号。
徘徊莲竹间,似觉皆所好。
水边立良久,林外复高蹈。 -
62.《梅梦》 宋·仇远
缃梅眩晨霞,素梅迷暮雨。
一翁着花间,冰霜殊皎洁。
蜂蝶犹未知,香味老逾烈。
梦中识归涂,踏遍孤山月。 -
63.《题咸宁江宰德先清远堂》 宋·王炎
筑屋俯平湖,百顷风漪涟。
湖底行白云,湖外横青山。
仙官踏两凫,游戏来人间。
清都在天上,欲去懒著鞭。 -
64.《有感》 当代·钱钟书
穷而益脆岂能坚,敢说春秋备责贤。
腰折粗官五斗米,身轻名士一文钱。
踏空不着将何去,得饱宜扬却又还。
同妾语传王百谷,哀矜命薄我犹怜。 -
65.《叔子病起寄诗招游黄山》 当代·钱钟书
病馀意气尚骞腾,想见花间着语能。
老手诗中识途马,壮心酒后脱韝鹰。
凋疏亲故添情重,落索身名免谤增。
欲踏天都酬宿诺,新来筋力恐难胜。 -
66.《三月望日微雨汎舟西湖四首》 宋·张镃
清明才过雨连风,着色湖山便面中。
草上踏青人自出,舣船无地不飞红。 -
67.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
68.《读孟君复赠岳仲远诗勉赋呈二公子》 宋·方回
维岳兵穆王,复讎议不合。
老桧卖中原,神龙困蚁{左口右替}。
维孟忠襄公,缓兵策弗纳。
清之三京师,万众死者{三十集中}。 -
69.《再次韵赋飞雪数片》 宋·方回
雨收霰止绝纖埃,压瘴迎丰光已开。
欲积忍将靴踏去,初飘喜着袖盛来。
微微糁体寻生粟,稍稍粘枝辄乱梅。
不解高楼办歌舞,典衣亦合买新醅。 -
70.《俗叹》 宋·方回
六十余年老病身,少曾识破世间人。
俗棋幸胜元无着,市药多夸总不真。
傅粉涂脂何可近,藏机伏阱未须嗔。
莲华岳顶看秋月,莫向长安踏市尘。 -
71.《题东山玩月图》 宋·黄庚
斜阳红尽暮云碧,一片天光涵水色。
海涛拥出烂银盘,千里婵娟共今夕。
主人邻客登东山,踏碎寒光看秋液。
星河倒景浸空明,露华溥玉夜气清。 -
72.《醉时歌》 宋·黄庚
茫茫古堪舆,何日分九州。
封域如许人,仅能着我胸中愁。
浇愁须是如渑酒,曲波酿尽银河流。
贮以倒海千顷黄金罍,酌以倾江万斛玻璃舟。 -
73.《谢沿海制使颜侍郎举》 宋·宋伯仁
羞把床头短铗弹,弓裘殊愧一丝官。
但知晓雪侵髭满,不拟春风着眼看。
东阖选抡前固有,西班腾踏近尤难。
先生浓点陶鎔笔,安得梅花月共寒。 -
74.《访叶灵渊》 宋·于石
细路如蛇盘,山根复山巅。
振衣上千仞,顿觉天地宽。
四山朗开豁,斜阳淡平川。
溪浅不可舟,桥断衣可搴。 -
75.《玉皇阁对雪怀黄丈淳父》 明·王稚登
雪后登楼兴未赊,仙人香案挂寒霞。
帝京初晓浑如玉,宫树先春已着花。
人意喜时消作水,马蹄行处踏为沙。
黄公垆畔新醅绿,游子如何不忆家。