-
121.《书适》 宋·陆游
老人去健羡,饭足便有余;此外一壼酒,荐以园中蔬,手种数畦花,时开一编书。
近者苦足蹇,复营一柴车。
时时访溪父,亦或游僧庐。
上下山泽间,视身等禽鱼。
既归则浩歌,幽抱亦少摅。
一笑谓儿子;不须起犁锄。 -
122.《纵笔》 宋·陆游
破囷供饭足,陋屋著身宽。
小蹇勤刍秣,时时一跨鞍。 -
123.《病中作》 宋·陆游
破裘缝更暖,粝食美无余。
摩诘病说法,虞卿穷著书。
身羸支枕久,足蹇下堂疏。
今日晴窗好,幽怀得细摅。 -
124.《闭户》 宋·陆游
老人闭户动经月,嬾就东家借蹇驴。
身後有名岂如酒,体中不佳聊读书。
秦王开图见匕首,汉相徇市载厨车。
人间忧怖古如此,莫怪荒畦常荷锄。 -
125.《书意》 宋·陆游
策蹇若华驷,歠漓如上尊。
人皆可尧舜,身自有乾坤。
逢客亦共语,无人还闭门。
千年道术裂,谁复见全浑? -
126.《小园新晴》 宋·陆游
衰病犹烦药石功,残春终日在园中。
地偏幽草为谁绿?雨霁新花如许红。
足蹇扶持须稚子,杯深暖热赖邻翁。
此身虽向闲中老,若比休休却未同。 -
127.《出近村归偶作》 宋·陆游
朝骑小蹇涉烟村,拥路争看八十身。
似我犹为一好汉,问君曾见几闲人?杨梅线紫开园晚,蓴菜丝长入市新。
莫笑坚顽推不倒,天教日日享常珍。 -
128.《初秋山中作》 宋·陆游
万里西风吹幅巾,即今真个是闲人。
堆盘菱熟燕脂角,藉藻鲈新淡墨鳞。
姥岭蹇驴寻雪径,娥江孤艇系烟津。
飘然乐事真当勉,远付十年无此身。 -
129.《题村店壁》 宋·陆游
五十年来命压头,即今残发不禁愁。
乱鸦阵起霜天晚,落叶声乾古渡秋。
小市啜醨聊兀傲,长亭秣蹇得迟留。
一身自处穷如许,幸是无因为国谋。 -
130.《焚黄》 宋·陆游
啼呼梨枣忆儿时,驹隙频经日月驰。
早岁已兴风木叹,余生永废蓼莪诗。
燎黄恩重空垂泣,戴白身存敢自期。
足蹇仅能成拜起,篮舆归路不胜悲。 -
131.《读穷居五字慨然有感复作一首自解》 宋·陆游
布褐营身足,茅茨置榻宽。
食非依漂母,菜不仰园官。
小蹇鞍鞯黑,羸僮骨相酸。
丹青能写此,千载尚传观。 -
132.《偶书》 宋·宋祁
悲秋葆发生,倦客厌离身。
九奏庄禽眩,千钧楚俗轻。
媒劳伤偃蹇,岁晏恨峥嵘。
谁讶游都久,方归谷口耕。 -
133.《有怀谢炳宗先辈》 宋·宋祁
凄霜刮野转蓬乾,永忆江湖旅鬓残。
身有支离求病粟,爵无公乘免旒冠。
柴车路迥骖驴蹇,栗坞人稀溜鹊寒。
日暮浮云遍西北,客心悽断向长安。 -
134.《念衰》 宋·宋祁
岁月不待人,驱我向衰境。
朱颜日辞貌,缟鬓飒垂领。
意昏若坐雾,欢坠似羸井。
病多兹及慵,志怯遂依静。 -
135.《寄南阳谢外舅》 宋·黄庭坚
谢公遂偃蹇,南阳无旧庐。
天与解缨绂,元非傲当涂。
庖丁释牛刀,众手斫大軱。
白云曲肱卧,青山满床书。 -
136.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
137.《金刀坑迎将家待追浆坑十余户山农不至因题其》 宋·黄庭坚
穷乡阻地险,篁竹啸夔魖。
恶少擅三窟,不承吏追呼。
老翁燕无凶,偃蹇坐里闾。
後生习闻见,官不禁权舆。 -
138.《送刘道纯》 宋·黄庭坚
五松山下古铜官,邑居褊小水府宽。
民安薄鱼少嚚讼,簿领未减一丘盘。
胸中峥嵘书万卷,簸弄日月江湖间。
稠人广众自神主,按剑之眼白相看。 -
139.《风林石歌》 宋·司马光
闻君家有风林石,镌刻无痕画无迹。
靡然合势俱左倾,偃蹇常如负风力。
置之坐侧野意生,静听若有飕飕声。
忽疑身世在丘壑,使我萧然无俗情。
黄金白璧岂非好,子直视之不为宝。 -
140.《和别驾萧世范赠玉岩诗四首》 宋·无名氏
富贵须论命有无,谋身只是半行书,饥肠不羡千钟粟,广厦何如一亩居。
世路茫茫终偃蹇,生涯处处是赢馀。
萧条此道谁为助,掩卷时过长者居。