-
101.《池州夫子庙麟台》 唐·韦表微
二仪既闭,三象乃乖。
圣道埋郁,人心不开。
上无文武,下有定哀。
吁嗟麟兮,孰为来哉。 -
102.《李夫人歌》 唐·鲍溶
璿闺羽帐华烛陈,方士夜降夫人神。
葳蕤半露芙蓉色,窈窕将期环珮身。
丽如三五月,可望难亲近。 -
103.《哭砚山孙道士》 唐·姚合
修短皆由命,暗怀师出尘。
岂知修道者,难免不亡身。
永秘黄庭诀,高悬漉酒巾。
可怜白犬子,闲吠远行人。 -
104.《哭闲霄上人》 唐·周贺
林径西风急,松枝讲钞馀。
冻髭亡夜剃,遗偈病时书。
地燥焚身后,堂空著影初。
吊来频落泪,曾忆到吾庐。 -
105.《赠毛仙翁》 唐·崔郾
存亡去住一壶中,兄事安期弟葛洪。
甲子已过千岁鹤,仪容方称十年童。
心灵暗合行人数,药力潜均造化功。
终待此身无系累,武陵山下等黄公。 -
106.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
107.《李甘诗》 唐·杜牧
太和八九年,训注极虓虎。
潜身九地底,转上青天去。
四海镜清澄,千官云片缕。
公私各闲暇,追游日相伍。 -
108.《冬至日寄小侄阿宜诗》 唐·杜牧
小侄名阿宜,未得三尺长。
头圆筋骨紧,两眼明且光。
去年学官人,竹马绕四廊。
指挥群儿辈,意气何坚刚。 -
109.《李甘诗》 唐·杜牧
太和八九年,训注极虓虎。
潜身九地底,转上青天去。
四海镜清澄,千官云片缕。
公私各闲暇,追游日相伍。 -
110.《过鲍溶宅有感》 唐·杜牧
寥落故人宅,重来身已亡。
古苔残墨沼,深竹旧书堂。
秋色池馆静,雨声云木凉。
无因展交道,日暮倍心伤。 -
111.《过鲍溶宅有感》 唐·许浑
寥落故人宅,重来身已亡。
古苔残墨沼,深竹旧书堂。
秋色馆池静,雨声云木凉。
无因展交道,日暮倍心伤。 -
112.《哭杨攀处士》 唐·许浑
先生忧道乐清贫,白发终为不仕身。
嵇阮没来无酒客,应刘亡后少诗人。
山前月照荒坟晓,溪上花开旧宅春。
昨夜回舟更惆怅,至今钟磬满南邻。 -
113.《故番禺侯以赃罪致不辜,事觉,母者他日过其门》 唐·李商隐
饮鸩非君命,兹身亦厚亡。
江陵从种橘,交广合投香。
不见千金子,空馀数仞墙。
杀人须显戮,谁举汉三章。 -
114.《哭鲍溶有感》 唐·刘得仁
寥落故人宅,今来身已亡。
古苔封墨沼,深竹映书堂。
秋色池馆静,雨声云水凉。
无因展交道,日暮剖心肠。 -
115.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
116.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
117.《送姚侍御充渭北掌书记》 唐·李频
北境烽烟急,南山战伐频。
抚绥初易帅,参画尽须人。
书记才偏称,朝廷意更亲。
绣衣行李日,绮陌别离尘。 -
118.《息国》 唐·汪遵
家国兴亡身独存,玉容还受楚王恩。
衔冤只合甘先死,何待花间不肯言。 -
119.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
120.《伤史拱山人》 唐·皮日休
一缄幽信自襄阳,上报先生去岁亡。
山客为医翻贳药,野僧因吊却焚香。
峰头孤冢为云穴,松下灵筵是石床。
宗炳死来君又去,终身不复到柴桑。