-
581.《送周雨山还金陵》 明·陈鹤
戚戚在歧路,茕茕归邺都。
病多双鬓换,天远一身孤。
晚饭到吴市,秋吟向野芜。
扁舟今夜月,难遣客愁无。 -
582.《李少妇词》 明·崔庆昌
相公之孙铁城李,养得幽闺天质美。
幽闺不出十七年,一朝嫁与梁家子。
梁家之子鸾凤雏,珊瑚玉树交枝株。
池上鸳鸯本成匹,园中蛱蝶何曾孤。 -
583.《行部迤东轺中杂述二首》 明·邓渼
客行倦徂暑,中道正病暍。
傍睨清泠水,快意思一啜。
路人急摇手,执勺未及咽。
细辨哑泉字,隐隐见题碣。 -
584.《送岳季方还京》 明·郭登
登高楼,望明月,明月秋来几圆缺?多情只照绮罗筵,莫
照天涯远行客。
天涯行客离家久,见月思乡搔白首。
年年尝是送行人,折尽边城路傍柳。 -
585.《信陵亭行赠张幕史》 明·卢柟
昔闻贵公子,乃是信陵君。
剑气连秋水,英风迈长云。
堂中爱养三千士,玉袍珠履何缤纷。
信陵一去几千载,堂中今无一人在。 -
586.《送张企翱之广东提学》 明·陆容
天语遥将度岭南,一方师表羡君堪。
潜回风俗观新政,乐育英才副昔谈。
爱护襟期同郑老,能诗标格近罗含。
少年科第曾谁负,大好文章每自惭。 -
587.《靳庄行》 明·吕坤
长清六月才禾黍,大家小家愁无雨。
草根挑尽木如冬,又见探雏啖野鼠。
沙中稚子哭欲绝,阿爷卧路不能语。
三年长饿一息在,那复余情念儿女。 -
588.《有感》 明·米云卿
极目浮云与逝波,百年哀乐尽经过。
交疏纸上寒暄少,名在人间毁誉多。
衰鬓晚秋临白草,归心长路阻黄河。
自知身隐诚难事,因笑徉狂作楚歌。 -
589.《过汉浦塘有感(二首)》 明·盛彧
凉飙生绿浦,鸣橹对青山。
感旧人何在,伤秋客未还。
身名难自保,世事故相关。
谁识桃源路,携家老此间。
¤ -
590.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
591.《赠陈宪史之福建》 明·王祎
夫君英妙姿,家世联仕籍。
弱龄济乌台,所掌在文墨。
致身已青云,腾誉如白璧。
序劳合优迁,随牒更远役。 -
592.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
593.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
594.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
595.《拟古其七》 唐·李白
世路今太行,回车竟何托。
万族皆凋枯,遂无少可乐。
旷野多白骨,幽魂共销铄。
荣贵当及时,春华宜照灼。
人非昆山玉,安得长璀错。
身没期不朽,荣名在麟阁。 -
596.《纵笔三首》 宋·苏轼
寂寂东坡一病翁,白须萧散满霜风。
小儿误喜朱颜在,一笑那知是酒红。
父老争看乌角巾,应缘曾现宰官身。
溪边古路三叉口,独立斜阳数过人。
北船不到米如珠,醉饱萧条半月无。
明日东家知祀灶,只鸡斗酒定膰吾。 -
597.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
598.《次韵答孙侔》 宋·苏轼
十年身不到朝廷,欲伴骚人赋落英。
但得低头拜东野,不辞中路候渊明。
舣舟苕霅人安在,卜筑江淮计已成。
千里论交一言足,与君盖亦不须倾。 -
599.《孔毅甫妻挽词》 宋·苏轼
结褵记初欢,同穴期晚岁。
择夫得温峤,生子胜王济。
高风相宾友,古义仍兄弟。
従君吏隐中,穷达初不计。 -
600.《山坡陀行》 宋·苏轼
山坡陀兮下属江,势崖绝兮游波所荡如颓墙。
松茀律兮百尺旁,拔此惊葛之。
上不见日兮下可依,吾曳杖兮吾僮亦吾之书随。
藐余望兮水中汦,颀然而长者黄冠而羽衣。