-
101.《念昔游四首》 宋·胡仲弓
昔年游径山,身在九天上。
倚栏少徘徊,八极归一望。
秋容澹如洗,景物呈万状。
松风奏琴筑,烟屿列屏障。 -
102.《莺啼序》 元·王哲
莺啼序时绕红树。
应当做主。
骋嘤嘤、莹莹声音,弄晴调舌秤羽。
潜身在、朱林茂处。 -
103.《和汤叔永二首》 宋·刘宰
鲁人岂解识东丘,夫子犹怀去鲁尤。
公论世间谁了了,德人心事本休休。
致身官路难非远,回首家去盍少留。
三径未荒松菊在,天涯多少望乡愁。 -
104.《和李时发春日见寄》 宋·孔武仲
闻道重湖路未通,悠然身在碧湘中。
崎岖水国犹千里,牢落春花已半空。
江浪溅寒侵小睡,岳云筛雨音疏篷。
君诗亦说清幽趣,便觉年来气味同。 -
105.《园中二首》 宋·晁公溯
眇眇周垣总路平,森森夏木已阴成。
却疑身在华轩上,翠幄中间曳杖行。 -
106.《戍妇词》 宋·释文珦
新婚使别比秋胡,何似当年莫嫁夫。
身在朔方征戍久,雁来南国信音无。
空闺寂寂寒宵永,荒路悠悠远梦孤。
闻道仙家能缩地,痴心要觅长房符。 -
107.《逢旧友生》 宋·薛嵎
交游半零落,身在复长贫。
对语寒灯尽,相看白发新。
兵兴无乐土,市近少闲人,遥忆桃源路,鸟啼花自春。 -
108.《沿檄舟行出五云关》 宋·喻良能
画舫朱帘出晓关,便风飞过几重湾。
路经僧舍渔村畔,身在烟霏雾霭间。
惊浪沸晴输远浦,乱云拖粉露崇山。
偶因王事从心赏,诗语匆匆不暇删。 -
109.《游西源于白云峰下烟霏雾霭间逢一女子缟裙翠》 宋·喻良能
相携摄履响层峦,翠蔓苍萝著处攀。
身在天台秋色里,路经巫峡暮云间。
欲飞还住一仙子,似淡如浓双远山。
笑尽一樽无处觅,断肠雾鬓与风鬟。 -
110.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
111.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
112.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
113.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
114.《谏太宗十思疏》 唐·魏征
臣闻:求木之长者,必固其根本;欲流之远者,必浚其泉源;思国之安者,必积其德义。
源不深而望流之远,根不固而求木之长,德不厚而思国之治,臣虽下愚,知其不可,而况于明哲乎?人君当神器之重,居域中之大,将崇极天之峻,永保无疆之休。
不念居安思危,戒奢以俭,德不处其厚,情不胜其欲,斯亦伐根以求木茂,塞源而欲流长也。
(望国 一作:思国)
凡百元首,承天景命,莫不殷忧而道著,功成而德衰,有善始者实繁,能克终者盖寡。 -
115.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
116.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
117.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
118.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
119.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
120.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。