-
81.《阴山女歌》 宋·晁说之
阴山女汉服,初裁泪如雨。
自看颜色宜汉装,琵琶岂复传胡谱。
赤车使者传琵琶,翩然雌凤随凰去。
岂不怜此女儿心,父母生身远有祖。 -
82.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
83.《上翰林眉山先生苏公》 宋·李廌
佑圣生贤佐,天心在抚民。
昌期应治运,谷旦降元臣。
四序功成晚,三台耀拱辰。
严凝气刚劲,謇谔性忠纯。 -
84.《次病足韵》 宋·楼钥
定数无过偶与奇,达人处顺更安时。
不於椿菌量长短,岂为彭殇较疾迟。
虽是一时身有疾,行开九秩寿无期。
外生六十头先白,杖屦相从最得宜。 -
85.《种菊》 宋·徐照
一花八十品,秋风巧於春。
不与群物竞,静性如幽人。
湿燥欲及宜,□□养性真。
谁授服饵法,应能寿吾身。 -
86.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
87.《先兄叔逢种花池秋初开一朵二侄感悼成韵作柏》 宋·程公许
怀昔三昆皆青春,挥毫翻水惊鬼神。
我方丱角瞠后尘,有如奔林鹿牲牲。
高堂寿朋鬓亸银,时节歌押彩服新,二十年间存几人。 -
88.《挽赵东岩简叔彦侯四首》 宋·王迈
召节飞来湘水滨,牋天乞取自由身。
悬知寿杖宜扶孔,纵有蒲轮莫致申。
老去最能坚晚节,复来应信有全人。
朱虚不作更生死,谁为苍生问大钧。 -
89.《南岳圣业寺禹柏》 宋·陈傅良
久与林壑居,所见皆众穉。
岂无寿千年,未有此柏异。
壮而尝参天,晚乃但仆地。
定非风雨摧,殆是斤斧弃。 -
90.《送岳德裕如大都》 宋·方回
岳忠武王炎兴中,才跨光世俊世忠。
人见百战百胜功,孰知洙泗储心胸。
奸桧忮忍摧英雄,秦贼之臭传无穷。
忠武馨香向不同,鬼神呵护垂箕弓。 -
91.《答诸友》 宋·于石
之子词场无敌手,骑麟翳凤集北斗。
藉藉人间月旦评,滔滔笔下风涛吼。
方抟扶摇九万里,可速则速久则久。
文章何止拟相如,政事亦堪修冉有。