-
41.《别蔡十四著作》 唐·杜甫
贾生恸哭后,寥落无其人。
安知蔡夫子,高义迈等伦。
献书谒皇帝,志已清风尘。
流涕洒丹极,万乘为酸辛。 -
42.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
43.《别蔡十四著作》 唐·杜甫
贾生恸哭后,寥落无其人。
安知蔡夫子,高义迈等伦。
献书谒皇帝,志已清风尘。
流涕洒丹极,万乘为酸辛。 -
44.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须变幻如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。
丈夫正色动引经,酆城客子王季友。 -
45.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
46.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
47.《戏为六绝句》 唐·杜甫
庾信文章老更成,凌云健笔意纵横。
今人嗤点流传赋,不觉前贤畏后生。
王杨卢骆当时体,轻薄为文哂未休。
尔曹身与名俱灭,不废江河万古流。 -
48.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
49.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
50.《承闻故房相公灵榇自阆州启殡归葬东都有作二首》 唐·杜甫
远闻房太守,归葬陆浑山。
一德兴王后,孤魂久客间。
孔明多故事,安石竟崇班。
他日嘉陵涕,仍沾楚水还。 -
51.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
52.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
53.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
54.《闵荒诗》 唐·元结
炀皇嗣君位,隋德滋昏幽。
日作及身祸,以为长世谋。
居常耻前王,不思天子游。
意欲出明堂,便登浮海舟。 -
55.《送李湜下第归卫州便游河北》 唐·韩翃
莫嗟太常屈,便入苏门啸。
里在应未迟,勿作我身料。
轻云日下不成阴,出对流芳搅别心。
万雉城东春水阔, -
56.《赠零陵僧(一作《怀素上人草书歌》)》 唐·苏涣
张颠没在二十年,谓言草圣无人传。
零陵沙门继其后,新书大字大如斗。
兴来走笔如旋风,醉后耳热心更凶。 -
57.《酬梁二十》 唐·戎昱
渚宫无限客,相见独相亲。
长路皆同病,无言似一身。
岁寒唯爱竹,憔悴不堪春。
细与知音说,攻文恐误人。 -
58.《酬梁二十》 唐·戎昱
渚宫无限客,相见独相亲。
长路皆同病,无言似一身。
岁寒唯爱竹,憔悴不堪春。
细与知音说,攻文恐误人。 -
59.《赠王侍御》 唐·王建
愚者昧邪正,贵将平道行。
君子抱仁义,不惧天地倾。
三受主人辟,方出咸阳城。
迟疑匪自崇,将显求贤名。 -
60.《镜听词》 唐·王建
重重摩挲嫁时镜,夫婿远行凭镜听。
回身不遣别人知,人意丁宁镜神圣。
怀中收拾双锦带,恐畏街头见惊怪。