-
101.《游章义寺》 宋·王安石
九日章义寺,倦游因解镳。
拂榻寄午梦,起寻北山椒。
岑蔚鸟绝迹,悲鸣唯一蜩。
欢言与僧期,於此共箪瓢。 -
102.《次韵唐彦猷华亭十其四始皇驰道》 宋·王安石
穆王得八骏,万事得期修。
茫茫万载间,复此好远游。
车轮与马迹,此地亦尝留。
想当治道时,劳者尸如丘。 -
103.《读书》 宋·陆游
平生爱客如爱书,力虽不逮意有余。
门前车马久扫迹,老病又与黄卷疏。
人情冷暖可无问,手不触书吾自恨。
今年入秋风雨频,灯火得凉初可近。
年过七十眼尚明,天公成就老书生。
旧业虽衰犹不坠,夜窗父子读书声。 -
104.《感怀》 宋·陆游
卜居镜湖上,一庵环翠屏。
竹林藏谺谽,岭路蟠青冥。
骞腾立奇石,崭绝瞻危亭。
车马虽扫迹,猿鸟与忘形。 -
105.《村夜》 宋·陆游
寂寂山村夜,悠然醉倚门。
月昏天有晕,风软水无痕。
迹为遭谗远,身由不仕尊。
敢嗟车马绝,同社自鸡豚。 -
106.《秋郊有怀》 宋·陆游
漫漫荞麦花,如雪覆平野;离离豆子荚,数枝忽堪把。
颇忆故乡时,屏迹谢车马,水宿依蟹舍,泥行没牛骻。
作劳归薄暮,浊酒倾老瓦,缕飞绿鲫脍,花簇赬鲤鮓。
弃官虽未决,世念亦已且,浩歌续楚狂,幽怀欣独写。 -
107.《初春感事》 宋·陆游
马迹车声是处忙,经旬无客到龟堂。
水初泛溢黏天绿,梅欲飘零特地香。
世事纷纷人自老,岁华冉冉日初长。
百钱不办旗亭醉,空爱鹅儿似酒黄。 -
108.《省事》 宋·陆游
车马声都绝,比邻迹亦疏。
浅倾家酿酒,细读手钞书。
薄饭惟羹芋,闲游不借驴。
有时还自笑,省事更谁如? -
109.《戏咏村居》 宋·陆游
马迹车声断已无,邻翁笑语自相呼。
衣裁大布如亭长,船设低篷学钓徒。
愍物欲师僧施食,畏人愁报吏催租。
陈蕃壮志消磨尽,一室从今却扫除。 -
110.《读范文正潇洒桐庐郡诗戏书》 宋·陆游
桐庐朝暮苦匆匆,潇洒宁能与昔同。
堆案文书生眼黑,入京车马涨尘红。
逢迎风月麴生事,弹压江山毛颖功。
二子年来俱扫迹,颓然堪笑一衰翁。 -
111.《己未新岁》 宋·陆游
饯岁愁虽剧,迎年喜亦深。
桃符带草写,椒酒过花斟。
车马久无迹,儿孙聊慰心。
更欣春意早,处处有鸣禽。 -
112.《真州驿》 宋·文天祥
山川如识我,故旧更无人。
俯仰干戈迹,往来车马尘。
英雄遗算晚,天地暗愁新。
北首燕山路,凄凉夜向晨。 -
113.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。 -
114.《心远轩》 元·王冕
渊明赋归去,寓意在田园。
结庐杂人境,喜无车马喧。
秋风菊采采,春风柳娟娟。
人迹日已疏,世事日已迁。 -
115.《送刘秀才归河内》 宋·欧阳修
落日古京门,车马动行色。
河上多悲风,山阳有归客。
朽箧蠹虫篆,遗文摹鸟迹。
言干有司知,岂顾时人识。
山陂岁始寒,霰雪密已积。
还家宁久留,方言事征轭。 -
116.《景灵宫致斋》 宋·欧阳修
摄事衰年力不强,谁怜岑寂卧斋坊。
青苔点点无人迹,绿叶阴阴覆砌凉。
玉宇清风来处远,仙家白日静中长。
却视九衢车马客,自然颜鬓易苍苍。 -
117.《乐郊诗》 宋·欧阳修
乐郊何所乐,所乐从公游。
三日公不出,其民蹙然愁。
一闻车马音,从者如云浮。
吾问郓之人,无乃失业不。 -
118.《九日永叔长文原甫景仁邻几持国过饮》 宋·梅尧臣
秋堂雨更静,佳菊粲粲芳。
置酒延群公,掇英浮新黄。
心犹慕渊明,归来归柴桑。
莫问车马之,去迹乱康庄。 -
119.《发昭亭》 宋·梅尧臣
春泥深一尺,车马重重迹。
亲旧各还城,山川空向夕。
今朝水平岸,不畏舟碍碛。
始随湍涨发,已入青苍壁。 -
120.《送怀州张从事仲宾》 宋·梅尧臣
行色在车马,西亭新雨过。
移家从上党,佐幕向三河。
皂荚林初暗,黄粱酒未和。
七贤无复有,旧迹尚应多。