-
161.《柯亭》 明·唐之淳
蔡子横笛处,名存音则亡。
常时亭上人,念此一慨慷。
悄然官涂迥,杂树夹疏篁。
先秋气已袭,纟风爽若含霜。 -
162.《东流县》 明·魏观
东流古名邑,渺在江之干。
民居苦萧条,官舍亦苟完。
庑陋纷草茅,垣周翳榛菅。
枣植行疏疏,槐阴郁团团。 -
163.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
164.《香严寺诗(二首·岢岚州)》 明·萧宗
乌啼霜落夜漫漫,风入疏棂客枕寒。
戍鼓敲残鸡乱唱,半轩明月照栏干。 -
165.《春日寄怀(二首)》 明·郑如英
月露西轩夜色阑,孤衾不耐五更寒。
君情莫作花稍露,才对朝曦湿便干。 -
166.《北风行》 明·朱应登
昨日南风扬,今朝北风急。
南风吹山山不移,北风吹海海欲立。
嗟哉!南风不与北风竞,物理自尔非相袭。
轩辕台前烛龙晦,纥干山头冷雀泣。 -
167.《轼以去岁春夏侍立迩英而秋冬之交子由相继入》 宋·苏轼
瞳瞳日脚晓犹清,细细槐花暖自零。
坐阅诸公半廊庙,时看黄色起天庭。
(仆射吕公、门下韩公、左丞刘公,皆自讲席大用。
)上尊初破早朝寒,茗碗仍沾讲舌干。 -
168.《孤山二咏(并引)》 宋·苏轼
孤山有陈时柏二株。
其一为人所薪,山下老人自为儿已见其枯矣,然坚悍如金石,愈于未枯者。
僧志诠作堂于其侧,名之曰柏堂。
堂与白公居易竹阁相连。 -
169.《其二》 唐·李贺
别柳当马头,官槐如兔目。
欲将千里别,持此易斗粟。
南云北云空脉断,灵台经络悬春线。
青轩树转月满床,下国饥儿梦中见。 -
170.《勉爱行二首送小季之庐山 其二》 唐·李贺
别柳当马头,官槐如兔目。
欲将千里别,持此易斗粟。
南云北云空脉断,灵台经络悬春线。
青轩树转月满床,下国饥儿梦中见。 -
171.《南堂夜坐》 宋·陆游
老来日月驶,秋令俄更端。
蝉号晚愈壮,萤火流空园。
西风吹衣裳,萧然谢炎官。
饱食一事无,散发坐前轩。 -
172.《属疾五首》 宋·宋祁
腐肉填鸱素,华轩载鹤身。
闭关吾有谓,当路彼何人。
带眼移仍数,颠毛变愈新。
惟无公干誉,他味似漳滨。 -
173.《朱舜卿南游有寄》 宋·宋祁
汉皋烟浪泼醅春,弭节江干一问津。
南浦草平偏送客,大堤花晚欲留人。
归心怨逐摇摇旆,尺素愁迷六六鳞。
湘册聚萤嵇几静,露轩香粉暗书筠。 -
174.《神宗皇帝挽词三首》 宋·张耒
风霆武略走夷蛮,云汉文章着不刊。
万世基扃传夏启,百年威德畏轩辕。
月游渭水仪空在,舞罢西陵泪未干。
肠断反虞歌彻后,满山松柏夜霜寒。 -
175.《索笋长句寄傅隐君》 元·王冕
春风吹起石底云,丰隆唤出苍龙孙。
古苔初破土膏滑,露华净洗龟筒痕。
先生爱笋如爱玉,冷笑人间饫膏肉。
我生无家怀此君,十年未解求一束。 -
176.《息斋双竹图》 元·王冕
李侯画竹真是竹,气韵不下湖州牧。
墨波翻倒徂徕山,笔锋移出□□谷。
千竿万竿清影远,百丈十丈意自足。
就中分取一两枝,别是山阴潇洒族。 -
177.《剑歌行次韵》 元·王冕
先辈匣中三尺水,斩蛟曾入吴潭里。
提归未肯策奇勋,轩冕泥涂真戏耳。
鸡林削铁不足比,昆吾百炼安可齿?淬花不莹□鹈膏,掉鞘却敲鸾凤髓。
忆昔破敌如破竹,带霜飞渡桑乾曲。 -
178.《杏解嘲》 宋·司马光
造物本非我,荣枯那足言。
但余良干在,何必艳花繁。
壮丽华林苑,欢娱梓泽园。
芳菲如可采,岂得待君轩。 -
179.《鹤联句》 宋·欧阳修
上霄降灵气,锺此千年禽。
幽闲靖节性,孤高伯夷心。
颉频紫霄垠,飘颻沧浪浔。
岳湛有仙姿,钧韶无俗音。 -
180.《游云龙张氏山居》 宋·贺铸
昔闻张逸民,卜筑云龙山。
东望结遐想,喜得彭城官。
一语定襟契,宛如平生欢。
招携属休沐,投此萝薜间。