-
121.《仙都山》 宋·丁宣
世上洞天三十六,缙云第二十九区。
古木参天架云屋,总真灵迹号仙都。
独峰壁立三千尺,凌空耸翠屹然孤。
仰瞻绝顶烟岚际,曾开菡萏名鼎湖。 -
122.《咏丹桂》 宋·胡榘
碎琼揉香作肌骨,霁日吹红染肤色。
人间何处有此葩,一种风流初未识。
东隅月户编三千,夜修玉关瀛洲前。
拂摇桂子偶坠此,雨露培植开韶妍。 -
123.《颂古十九首》 宋·释法全
布鼓当轩为击来,卧龙惊起出岩隈。
千峰秀色凭谁写,一带灯江古镜开。 -
124.《越问·隐逸》 宋·孙因
谢隐士当少微兮,精神见乎天文。
严子陵应客星兮,光芒动夫至尊。
居剡下以高洁兮,戴安道之父子。
游嵩岳以偕隐兮,孔述壑之弟昆。 -
125.《净土寺追和东坡韵》 宋·杨栋
令君督来期,书邮日旁午。
世事不足论,清游乃先务。
朝朝叩禅关,复此得净字。
浅斜琥珀浓,细嚼银丝缕。 -
126.《碧沼寺》 宋·杨良臣
薄踪飘梗寄禅扃,偶到山间万虑清。
方愧轩裳奔走役,忍闻猿鹤怨啼声。
世情肯顾青衫老,公道惟均白发生。
事业不须频览镜,幻身堪比羽毛轻。 -
127.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
128.《天马行应制作》 元·周伯琦
飞龙在天今十祀,重译来庭无远迩。
川珍岳贡皆贞符,神驹跃出西洼水。
拂郎蕞尔不敢留,使行四载数万里。
乘舆清暑滦河宫,宰臣奏进阊阖里。 -
129.《登岳阳望洞庭》 明·谷宏
对酒平临百尺阑,洞庭南望楚天宽。
中流雨散君山出,故国风高梦泽寒。
帆挂夕阳鹏际没,波涵遥月镜中看。
登临最易轻轩冕,惆怅沧浪羡钓竿。 -
130.《十二月乐章》 未知·李德
正月东方日出香茸茸,长条短条花眼红。
柔云弱雨暗填空,茫茫蝴蝶破春风。
鸾帕抹烟山梦浓,萧飒愁思开暝容。
江头溘溘水声动,微和着柳黄金重。 -
131.《凉月》 明·钦叔阳
秋光盈盈秋气肃,河汉无声凉万斛。
何来天镜澹明玉,不照华堂照空谷。
空谷佳人颦翠眉,宝奁斜掩罘罳垂。
当轩畏见光如练,窥户愁看景似规。 -
132.《赠笔工陆继翁》 明·曾棨
吴兴笔工陆文宝,制作不与常人同。
自然入手造神妙,所以举世称良工。
有时盘礴坐轩中,石盘水清如镜中。
空山老兔脱毛骨,简拔精锐披蒙茸。 -
133.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
134.《介亭饯杨杰次公》 宋·苏轼
篮舆西出登山门,嘉与我友寻仙村。
丹青明灭风篁岭,环佩空响桃花源。
前朝欲上已蜡屐,黑云白雨如倾盆。
今晨积雾卷千里,岂畏触热生病根。 -
135.《书寄韵》 宋·苏轼
已将镜镊投诸地,喜见苍颜白发新。
历数三朝轩冕客,色声谁是独完人。 -
136.《其二》 唐·李贺
别柳当马头,官槐如兔目。
欲将千里别,持此易斗粟。
南云北云空脉断,灵台经络悬春线。
青轩树转月满床,下国饥儿梦中见。 -
137.《勉爱行二首送小季之庐山 其二》 唐·李贺
别柳当马头,官槐如兔目。
欲将千里别,持此易斗粟。
南云北云空脉断,灵台经络悬春线。
青轩树转月满床,下国饥儿梦中见。 -
138.《照阁》 宋·秦观
弥猴镜里三身现,龙女珠中万象开。
未若此轩人散後,水光清泛月华来。 -
139.《晚归》 宋·陆游
无事经秋别镜湖,诗囊随处累奚奴。
楼头寒日低将尽,陌上残泥踏欲无。
轩冕岂容关喜愠,箪瓢亦未费枝梧。
画桥绿浦归来晚,一醆昏灯得自娱。 -
140.《明发陈公径过摩舍那滩石峰下十首》 宋·杨万里
山转江亦转,江行山亦行。
风鬟照玉镜,素练萦青屏。
我本山水客,澹无轩冕情。
尘中悔一来,事外怀孤征。
忽乘沧浪舟,仰高俯深清。
餐翠腹可饱,饮渌身顿轻。
鹧鸪不相识,还作故园声。