-
81.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
枯坐清严,真宗剧谈。
一明无异相,万化是同参。
牛头转觉病懒,鸟喙不用华衔。
甘分住山三束篾,等闲对客七斤衫。 -
82.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
画得几成,精神许清。
秋高月转,天淡河横。
出家如有以,处世似无情。
而今闹里相将去,拨动眉毛眼更明。 -
83.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
骨气能朴,精神愈憨。
闲身无所系,冷眼莫相瞒。
远霁摩秋兮天河斗转,清霜结夜兮月窟蟾寒。 -
84.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
只个家风,穷而却通。
於其间内绍外绍,在里许转功借功。
至游而默,妙用而冲。
气温温而春活,心湛湛而秋空。
相随来也兮,头头契同。 -
85.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
一色功回,雷云冻开。
万机俱罢,风月转夜。
空空谷有神,欣欣木有春,而今何处不分身。 -
86.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
眼空毛芥不立,心空海岳可容。
便与打成一片,尚犹笑道疏踪。
虚空那挂剑,死水不藏龙。
转色转功家法子,芦华明月后相逢。 -
87.《江郎中求颂》 宋·释正觉
净治心地廓无垠,一段光明破夙昏。
拨转机轮分化事,百千三昧见门门。 -
88.《南明慧长老写师像求赞》 宋·释正觉
发之白兮苍山雪寒,眼之冷兮远水秋还。
机自转兮夜斗有柄,气自清兮星河无澜。
谷应声而亡像,珠受色而不瘢。
瀛海潮落兮平且净,天宇云收兮虚更宽。
万化起灭兮,默见其端。 -
89.《大宁悟长老写师像求赞》 宋·释正觉
眼睛活,髑髅乾,妙在离微转处看。
鱼潜水而秋痕愈碧,鹤卧松而月梦犹寒。
应呼之神居谷,随色之珠走盘。
影响黏谁眉得用,斲泥余地鼻无漫。 -
90.《教禅人出丐求颁》 宋·释正觉
历历枢中转化机,出门气象履芳时。
溪光丽濯红锦段,风柳细撚黄金丝。
空空不碍浑亡我,处处相逢却是谁。
会得宾头卢见佛,向人卖弄有长眉。 -
91.《行通善友求颂》 宋·释正觉
明白家风月洗霜,道人寒夜坐绳床。
安身谁效兔三窟,返照自如龟六藏。
疑若蛇弓蟠酒醆,妙同蜂蜜得华房。
默游宛转臻元极,虚廓无涯步大方。 -
92.《成侍者求颂》 宋·释正觉
真源不皱风,月兔影澄水。
枯情但恬如,默默饱禅味。
家风乃廓然,当年第一义。
机轮转有方,万化出弹指。 -
93.《从首座画予於松石间求赞》 宋·释正觉
孤坐默默,倚杖沉沉。
石怀云而无像,松啸风而有音。
应兮珠盘不拨而自转,湛兮玉井随汲而弥深。
诸尘不受兮十分清气,三际无寄兮一片閒心。 -
94.《景禅人求颂》 宋·释正觉
混处还须转侧看,底时妙在一丝端。
闲云卷雨秋空阔,明月流辉夜水寒。
棹破波光华细碎,梦惊蓬晓影团圞。
真机分应头头准,却出黄芦把钓竿。 -
95.《亮禅人持钵求颂》 宋·释正觉
家林一锡飞,炊处青烟微。
严默起禅板,虚通转化机。
溪寒秋染色,月冷夜流辉。
莫学西山亮,此行宜早归。 -
96.《蒙禅人丐麦求颂》 宋·释正觉
杖头挂钵丐丹丘,力破清贫一点忧。
红雨几番华事老,黄云万顷麦家秋。
对缘手眼通身是,应物机轮转处幽。
归理韶阳糊饼话,肚皮束篾饱齁齁。 -
97.《妙禅人出丐求颂》 宋·释正觉
动壶浩浩洗魔缘,妙处真观自见前。
的的未萌明宾际,灵灵无得入深禅。
风抟海运鲲将蜕,月皎沙寒鹭不眠。
触事投谐能转变,何妨大浪驾空船。 -
98.《纯白禅人求颂》 宋·释正觉
明月芦华未得如,清光自照本来虚。
十方坐断须拈帽,一色功圆要放锄。
转背石人归位后,抬头玉马过关初。
尘尘刹刹见身相,方信曹山井觑驴。 -
99.《渊禅人出丐求颂》 宋·释正觉
渊源彻底碧涵秋,谁道寒光凝不流。
转盼芦华与明月,更无一物碍船头。
去来得妙,纵横自由。
巨鳌犯饵快须掣,便是仙山坠也休。 -
100.《湛禅人开田求颂》 宋·释正觉
衲僧兹欲起家门,老牯鞭催泥水浑。
混处蹈翻明月影,转时耕断白云根。
力田辛苦遵吾祖,炊饭馨香饱子孙。
底事既归蒲坐稳,湛圆心鉴夙忘痕。