-
141.《与客游道场何山得鸟字》 宋·苏轼
清溪到山尽,飞路盘空小。
红亭与白塔,隐见乔木杪。
中休得小庵,孤绝寄云表。
洞庭在北户,云水天渺渺。 -
142.《雨夜宿净行院》 宋·苏轼
芒鞋不踏利名场,一叶轻?一作虚?舟寄渺茫。
林下对床听夜雨,静无灯火照凄凉。 -
143.《狄咏石屏》 宋·苏轼
霏霏点轻素,渺渺开重阴。
风花乱紫翠,雪外有烟林。
雪近势方壮,林远意殊深。
会有无事人,支颐识此心。 -
144.《送程公辟守洪州》 宋·王安石
画船插帜摇秋光,鸣铙传鼓水洋洋。
豫章太守吴郡郎,行指斗牛先过乡。
乡人出孰航酒浆,炰龟鱠鱼炊稻粱。
芡头肥大菱腰长,釂酬喧呼坐满床。 -
145.《扬雄》 宋·王安石
孔孟如日月,委蛇在苍旻。
光明所照耀,万物成冬春。
扬子出其後,仰攀忘贱贫。
衣冠渺尘土,文字烂星辰。 -
146.《陈仲思、陈席珍、李静翁、周直夫、郑梦授追》 宋·范成大
相送不忍别,更行一程路。
情知不可留,犹胜轻别去。
二陈拱连璧,僊李瑚琏具,周子隽拔俗,郑子秀风度。 -
147.《采莲》 宋·秦观
若耶溪边天气秋,采莲女儿溪岸头。
笑隔荷花共人语,烟波渺渺荡轻舟。
数声水调红娇晚,棹转舟回笑人远。
肠断谁家游冶郎,尽日踟蹰临柳岸。 -
148.《秋怀》 宋·陆游
策策桐叶风,蒙蒙菊花雨。
空堂一灯青,幽壁百虫语。
嗟余岂愿仕,老病归无所。
屈指计岁年,强半堕羁旅,荷戈北戍秦,挂席西适楚。 -
149.《书幸》 宋·陆游
我身匪兕虎,岂是旷野物?生非洪水时,胡为在巢窟!向来三入朝,薄命不黔突,未尝识许史,况敢交平勃。
沧波渺黏天,远逐轻鸥没。
今年君恩厚,幸许赐骸骨。
既逃申公钳,又异卞和刖。
放怀歌呜呜,宁暇书咄咄? -
150.《春近山中即事》 宋·陆游
世乱王孙泣路隅,时平野老醉相扶。
种桤正可三年大,爱竹何曾一日无。
细路迢迢上云雨,轻舟渺渺入菰蒲。
暮归剩欲谈幽胜,安得丹青为作图。 -
151.《晚春园中作》 宋·陆游
少逢春归未解悲,千篇曾赋伤春诗;可堪霜点鬓须後,更值绿暗园林时!杨花轻堕檐外影,杏子重压阑边枝,球场立马漏声静,绮窗语燕檐阴移。
向来春事渺何许,长空鸟迹何由追。
秋千未拆已寥寞,日暮东风吹彩旗。 -
152.《大溪滩折柂》 宋·陆游
溪流乱石似牛毛,雨过狂澜势转豪,寄语河公莫作戏,从来忠信任风涛。
暮江初涨浪翻狂,一叶轻舟泛渺茫。
我愧人非跛男子,安能与世作津梁? -
153.《过临平二首》 宋·杨万里
临平放目渺无涯,莲荡苹汀不钉牌。
雪後轻船四捞漉,断芦残荻总成柴。 -
154.《至温州》 宋·文天祥
晏岁着脚来东瓯,始觉坤轴东南浮。
百川同归无异脉,有如天子朝诸侯。
何年飞落两巨石,孤撑肮脏分江流。
初疑炼失女娲手,又疑钓脱任公钩。 -
155.《发高邮》 宋·文天祥
初出高沙门,轻舫绕城楼。
一水何曲折,百年此绸缪。
北望渺无际,飞鸟翔平畴。
寒芜入荒落,日薄行人愁。 -
156.《对雪二首》 宋·宋祁
风过龙山万里沙,密霙疏霰渺无涯。
台疑穆满都成璧,树忆黄奴并是花。
曾许轻姿饶白羽,解将寒力减流霞。
梁王不悦邹枚老,同坐睢园念岁华。 -
157.《游武昌》 宋·张耒
一叶横江凌浩渺,李君见我迎门笑。
鹅黄初熟醅旋压,书室焚香地新扫。
淋漓歌笑不知夜,竹榻枕藉眠诸少。
老人被暖觉独晚,惊起东南日如烧。 -
158.《度洛因泛舟东下数里颇忆淮上》 宋·张耒
沄沄清洛转山隈,渺渺东流不复回。
轻鸟竟随青嶂去,乱波争泛夕阳来。
偶惊舟楫乡心起,乍脱尘埃病眼开。
疑是盱眙郭门外,月明帆席过清淮。 -
159.《淮阴阻雨》 宋·张耒
樯竿日日春风转,渺渺孤舟数家县。
朝来雨暗隔淮村,白浪卷沙吹断岸。
渡头杨柳湿青青,桥下涓涓野水生。
满尺白鱼初受钓,断行归雁故能鸣。 -
160.《伏日赠徐焦二生》 宋·欧阳修
徐生纯明白玉璞,焦子皎洁寒泉冰。
清光莹尔互辉映,当暑自可消炎蒸。
平湖绿波涨渺渺,高榭古木阴层层。
嗟哉我岂不乐此,虽虽欲往身未能。