-
1.《城西晚眺》 宋·宋祁
北榭风轻爽醉襟,天涯摇落对登临。
一篙寒浪船移浦,千尾残阳鸟赴林。
倦客亭皋时远笛,早寒墟里渐疏碪。
凭栏不觉休边角,暝气苍茫失半岑。 -
2.《朱可绍去秋许棕靸明年夏当见寄今及期矣辄以》 宋·黎廷瑞
寥阳宫殿老夜叉,九头狞狞发髿髿。
朝暮拔本不满数,谪守凤山山下花。
忽生蚁虱若鱼子,秋风透顶栉复爬。
夫君岂鬻居士屩,履声汉代尚书家。 -
3.《木兰花慢·载西山爽气》 元·张伯淳
载西山爽气,添不重,月船轻。
记前度今朝,琼花烂漫,管领歌声。
今岁?华深处,羡衮衣、还看彩衣荣。
人世云萍相遇,岁寒松柏长青。 -
4.《三伏暑甚七月八日立秋是日风作凉爽炎酷顿消》 宋·张耒
西风吹淡白,窗户含凄清。
炎凉一朝变,徂暑逝不停。
山堂晓潇洒,病叟巾褐轻。
平时干云树,芳叶亦复零。 -
5.《瑞鹤仙·四山秋气爽》 元·元好问
四山秋气爽。
正云淡、银河露零仙掌。
轻烟瑞屏嶂。
有文星一点,□从天上。 -
6.《题宋德器致爽轩》 宋·李吕
将军啸咤风雷生,一诺之宠千金轻。
仰头看山默不应,此段王郎真绝人。
人言爽气定何物,面目俨然君不识。
非氛非祲非烟云,可以意了难口说。 -
7.《秋日即目》 唐·李世民
爽气浮丹阙,秋光澹紫宫。
衣碎荷疏影,花明菊点丛。
袍轻低草露,盖侧舞松风。
散岫飘云叶,迷路飞烟鸿。 -
8.《秋夜寓直即事怀赠萧令公裴侍郎兼通简南省诸友人》 唐·王湾
圣主万年兴,贤臣数载升。
古灵传岳秀,宏量禀川澄。
畿甸举长策,风霜秉直绳。
出车遥俗震,登阁满朝称。 -
9.《奉和张使君宴加朝散》 唐·卢象
佐理星辰贵,分荣涣汗深。
言从大夫后,用答圣人心。
骑拥轩裳客,鸾惊翰墨林。
停杯歌麦秀,秉烛醉棠阴。
爽气凌秋笛,轻寒散暝砧。
只应将四子,讲德谢知音。 -
10.《别綦毋潜》 唐·王维
端笏明光宫,历稔朝云陛。
诏刊延阁书,高议平津邸。
适意偶轻人,虚心削繁礼。
盛得江左风,弥工建安体。 -
11.《乐游原晴望上中书李侍郎》 唐·钱起
爽气朝来万里清,凭高一望九秋轻。
不知凤沼霖初霁,但觉尧天日转明。
四野山河通远色,千家砧杵共秋声,遥想青云丞相府,何时开阁引书生。 -
12.《星名诗》 唐·权德舆
虚怀何所欲,岁晏聊懒逸。
云翼谢翩翻,松心保贞实。
风秋景气爽,叶落井径出。
陶然美酒酣,所谓幽人吉。
自当轻尺璧,岂复扫一室。
安用簪进贤,少微斯可必。 -
13.《捣衣曲》 唐·刘禹锡
爽砧应秋律,繁杵含凄风。
一一远相续,家家音不同。
户庭凝露清,伴侣明月中。
长裾委襞积,轻珮垂璁珑。 -
14.《秋江早发》 唐·刘禹锡
轻阴迎晓日,霞霁秋江明。
草树含远思,襟杯有馀清。
凝睇万象起,朗吟孤愤平。
渚鸿未矫翼,而我已遐征。 -
15.《秋夕远怀》 唐·元稹
旦夕天气爽,风飘叶渐轻。
星繁河汉白,露逼衾枕清。
丹鸟月中灭,莎鸡床下鸣。
悠悠此怀抱,况复多远情。 -
16.《秋夕远怀》 唐·元稹
旦夕天气爽,风飘叶渐轻。
星繁河汉白,露逼衾枕清。
丹鸟月中灭,莎鸡床下鸣。
悠悠此怀抱,况复多远情。 -
17.《仲夏斋戒月》 唐·白居易
仲夏斋戒月,三旬断腥膻。
自觉心骨爽,行起身翩翩。
始知绝粒人,四体更轻便。
初能脱病患,久必成神仙。 -
18.《与孟郊洛北野泉上煎茶》 唐·刘言史
粉细越笋芽,野煎寒溪滨。
恐乖灵草性,触事皆手亲。
敲石取鲜火,撇泉避腥鳞。
荧荧爨风铛,拾得坠巢薪。 -
19.《越亭二十韵》 唐·元晦
乏才叨八使,徇禄非三顾。
南服颁诏条,东林证迷误。
未闻述职效,偶脱嚣烦趣。
激水浚坳塘,缘崖欹磴步。 -
20.《早起》 唐·贾岛
北客入西京,北雁再离北。
秋寝独前兴,天梭星落织。
耽玩馀恬爽,顾盼轻痾力。
旅途少颜尽,明镜劝仙食。
出门路纵横,张家路最直。
昨夜梦见书,张家厅上壁。