-
61.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
62.《东湖》 宋·苏轼
吾家蜀江上,江水绿如蓝。
尔来走尘土,意思殊不堪。
况当岐山下,风物尤可惭。
有山秃如赭,有水浊如泔。 -
63.《寄题岘山羊公祠堂》 宋·范仲淹
休哉羊叔子,辅晋功勋大。
化行江汉间,恩被疆埸外。
中国倚而安,治为天下最。
开府多英僚,置酒每高会。 -
64.《送吴给事自许昌移淮西》 宋·梅尧臣
直道昔参辅,独将天下忧。
忠言悟明主,退请拜诸侯。
坐合政方举,移藩心所求。
蔡人迎且喜,许俗爱难留。
夹路车徒盛,分疆禾黍秋。
穆陵无夜闭,仁化自公修。 -
65.《龙箕一首》 宋·梅尧臣
龙箕在天,莫不孕灵,我公生之。
既生既德,曾谁与京。 -
66.《和陈州田舍人留别》 宋·王禹偁
颁条京辅近吾君,政术高于召信臣。
道服日斜披鹤氅,药畦春暖步龙鳞。
归朝莫指三年调,化俗应苏一郡人。
愿作淮阳去思颂,与君刊石慰陈民。 -
67.《恭和御制赐史浩古诗》 宋·周必大
粤从三代还,岁月过千{左礻右冀}。
时岂无贤君,道未契寰旨。
煌煌唐太宗,勋业在所喜。
寇攘既扫除,蛮貊毕至止。 -
68.《投赠徐平江三十韵》 宋·韩元吉
上圣恢方载,吴门翊帝京。
千秋季子国,百雉阖闾城。
屏翰资良牧,文昌辍贰卿。
龙墀虚紫橐,虎节驻红旌。 -
69.《叶少蕴生朝三首》 宋·张元干
绿发翶翔翰苑春,升平三辅已朱轮。
诗成山谷句中眼,名应石林天上人。
耆旧政须廊庙具,蕃宣聊寄股肱臣。
生朝剩欲为公寿,醉里苹花度曲新。 -
70.《高风堂》 宋·朱翌
一溪之云各为雨,聊与萧王分出处。
乱山深处有生涯,三尺渔竿一枝櫓。
细读怀仁辅义书,先生於世未尝疏。
我已飘然遗物去,斯言却以告司徒。
参政树碑颂遗德,舍人作堂诏无极。
高风之高高几何,下视乌龙六千尺。 -
71.《与刘令食枸杞》 宋·朱翌
周党过仲叔,菽水无菜茹。
我盘有枸杞,与子同一箸。
若比闵县令,已作方丈富。
但令齿颊香,差免腥膻污。 -
72.《韩魏公生日三首》 宋·强至
新秋再宿澂凉兆,间气生才历世稀。
绿发文章惊紫殿,青云事业照黄扉。
力陈社稷安危计,首斡乾坤造化机。
二相鸿图三圣倚,两扶龙德九天飞。 -
73.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
74.《读王尼传》 宋·王灼
处世常多忧,政坐口复牵。
谁能百无营,饮露如寒蝉。
原野足饿殍,山泽漫臞仙。
作计苦不早,身穷乃怨天。 -
75.《和林大任劝耕》 宋·吴芾
壮哉溢目还盈耳,千骑出城歌吹起。
野人一睹快争先,奔走欢呼几折趾。
往年戎马偶出郊,田间弥望皆荒茅。
使君笃意劝农课,尽使惰游如所教。 -
76.《挽席夫人二首》 宋·吴芾
猗欤陶母世称贤,生子还持辅佐权。
政府旧曾迎象服,成都重见拥戎旃。
佳城闭处千车集,华屋生来五福全。
终始衰荣今已矣,空余陈迹载青编。 -
77.《寿入州徐守三首》 宋·王之望
仆射文章六百春,人间又见石麒麟。
朱颜白发古仙伯,和气清风今德人。
出处三朝常守道,承宣千里更宜民。
圣时共政须耆旧,归去千秋辅紫宸。 -
78.《送湖南张仓解官还建昌九首》 宋·廖行之
江海无忘魏阙思,不妨身佩国安危。
太平基业须贤辅,政赖君王用及时。 -
79.《送赵户侍出守镇江》 宋·曹彦约
都人车马闹城闉,似惜民曹更牧民。
到处忠勤无粉饰,入朝言语有经纶,只今次辅须贤帅,自古维城必懿亲。
报政不须三五月,姓我端的记严宸。 -
80.《孔明》 宋·卫宗武
龙卧而长吟,胸次抱奇伟。
立心不北向,特为三顾起。
曹瞒下荆州,气可吞权备。
奋袂为一出,遂成鼎足势。