-
81.《赋得芙蓉出水》 唐·陈至
菡萏迎秋吐,夭摇映水滨。
剑芒开宝匣,峰影写蒲津。
下覆参差荇,高辞苒弱蘋.自当巢翠甲,非止戏赪鳞。
莫以时先后,而言色故新。
芳香正堪玩,谁报涉江人。 -
82.《送牛相出镇襄州》 唐·杜牧
盛时常注意,南雍暂分茅。
紫殿辞明主,岩廊别旧交。
危幢侵碧雾,寒旆猎红旓。
德业悬秦镜,威声隐楚郊。
拜尘先洒泪,成厦昔容巢。
遥仰沈碑会,鸳鸯玉佩敲。 -
83.《和淮南王相公与宾僚同游瓜洲别业,题旧书斋》 唐·许浑
碧油红旆想青衿,积雪窗前尽日吟。
巢鹤去时云树老,卧龙归处石潭深。
道傍苦李犹垂实,城外甘棠已布阴。
宾御莫辞岩下醉,武丁高枕待为霖。 -
84.《咏怀寄秘阁旧僚二十六韵》 唐·李商隐
年鬓日堪悲,衡茅益自嗤。
攻文枯若木,处世钝如锤。
敢忘垂堂戒,宁将暗室欺。
悬头曾苦学,折臂反成医。 -
85.《送从翁从东川弘农尚书幕》 唐·李商隐
大镇初更帅,嘉宾素见邀。
使车无远近,归路更烟霄。
稳放骅骝步,高安翡翠巢。
御风知有在,去国肯无聊。 -
86.《送贺知章入道》 唐·姚鹄
若非尧运及垂衣,肯许巢由脱俗机。
太液始同黄鹤下,仙乡已驾白云归。
还披旧褐辞金殿,却捧玄珠向翠微。
羁束惭无仙药分,随车空有梦魂飞。 -
87.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
88.《龟》 唐·李群玉
静养千年寿,重泉自隐居。
不应随跛鳖,宁肯滞凡鱼。
灵腹唯玄露,芳巢必翠蕖。
扬花输蚌蛤,奔月恨蟾蜍。 -
89.《赠步寄李员外》 唐·司空图
危桥转溪路,经雨石丛荒。
幽瀑下仙果,孤巢悬夕阳。
病辞青琐秘,心在紫芝房。
更喜谐招隐,诗家有望郎。 -
90.《洛中三首》 唐·司空图
秋风团扇未惊心,笑看妆台落叶侵。
绣凤不教金缕暗,青楼何处有寒砧。
不用频嗟世路难,浮生各自系悲欢。
风霜一夜添羁思,罗绮谁家待早寒。
燕巢空后谁相伴,鸳被缝来不忍薰。
薄命敢辞长滴泪,倡家未必肯留君。 -
91.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
92.《有感》 唐·韩偓
坚辞羽葆与吹铙,翻向天涯困系匏。
故老未曾忘炙背,何人终拟问苞茅。
融风渐暖将回雁,滫水犹腥近斩蛟。
万里关山如咫尺,女床唯待凤归巢。 -
93.《有感》 唐·韩偓
坚辞羽葆与吹铙,翻向天涯困系匏。
故老未曾忘炙背,何人终拟问苞茅。
融风渐暖将回雁,滫水犹腥近斩蛟。
万里关山如咫尺,女床唯待凤归巢。 -
94.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
95.《鹭鸶》 唐·刘象
洁白孤高生不同,顶丝清软冷摇风。
窥鱼翘立荷香里,慕侣低翻柳影中。
几日下巢辞紫阁,多时凝目向晴空。
摩霄志在潜修羽,会接鸾凰别苇丛。 -
96.《献中书潘舍人》 唐·李中
运叶半千数,天钟许国臣。
鹏霄开羽翼,凤阙演丝纶。
顾问当清夜,从容向紫宸。
立言成雅诰,正意叙彝伦。 -
97.《奉和宫傅相公怀旧见寄四十韵》 唐·徐铉
谢傅功成德望全,鸾台初下正萧然。
抟风乍息三千里,感旧重怀四十年。
西掖新官同贾马,南朝兴运似开天。 -
98.《会合联句》 唐·韩愈
离别言无期,会合意弥重。
——张籍
病添儿女恋,老丧丈夫勇。
——韩愈 -
99.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
100.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。