-
101.《夜阻江上》 明·吴稼竳
风揭空江浪忽兴,停舟断岸石棱棱。
遥闻野寺一声磬,近辨渔家几处灯。
归信不如潮有准,客程翻似梦无凭。
薄寒谁为更衣计,闲杀中闺半臂绫。 -
102.《咏雪》 明·雪溪映
似梅似絮乱空奔,非月非霜眯远村。
自被树高先受白,谁怜苔瘦渐消痕。
山头凹凸犹难辨,水面波澜却易浑。
顿使世间烦热处,一从寒冷便惊魂。 -
103.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
104.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
105.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
106.《题陆子泉上祠堂》 宋·杨万里
先生吃茶不吃肉,先生饮泉不饮酒。
饥寒秪忍七十年,万岁千秋名不朽。
惠泉遂名陆子泉,泉与陆子名俱传。
一辨佛香炷遗像,几多衲子拜茶仙。 -
107.《赠王婿时可》 宋·杨万里
忠襄先生有贤甥,卢溪先生有贤孙。
只今二十能缀文,超然下笔如有神。
忠襄大节争日月,卢溪清风敌霜雪。
两家不是无家法,何须外人问衣钵。
老夫卧病南溪旁,芙蓉红尽菊半黄。
子求问讯维摩诘,分似家风一辨香。 -
108.《赠临川严泰伯秀才》 宋·杨万里
临汝严夫子,搘筇扣敝庐。
文如漆园壮,人似客星孤。
善相遗驎瘦,深参得腹腴。
行看最先进,辨论诎诸儒。 -
109.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
110.《九日》 宋·宋祁
帝京蒙福近,相国偃藩初。
瓮熟中斋酒,厨鲜上客鱼。
高怀日萧散,外物久驱除。
犀首无妨饮。
宣尼或饭疏。
林凋疑野阔,荷罢似池虚。
此乐凭谁辨,须烦藻思馀。 -
111.《抒怀上孙侍讲学士》 宋·宋祁
仆本寒乡士,始愿托田陇。
偶与亨会并,遂竊空名宠。
黌胄信清闲,文书无倥偬。
牵丝玷外举,挟册陪春诵。 -
112.《诗呈同院诸同》 宋·张耒
邓侯读书室,编简自相依。
胝手焚膏写,疮肩满橐归。
业文从古有,裁句似公稀。
欲挈空虚箧,从君乞贝玑。 -
113.《游愚溪》 宋·黄庭坚
意行到愚溪,竹舆鸣担肩。
冉溪昔居人,埋没不知年。
偶托文字工,遂以愚溪传。
柳侯不可见,古木荫溅溅。 -
114.《即来》 宋·黄庭坚
先去岂长别,後来非久亲。
新坟将旧冢,相次似鱼鳞。
茂陵谁辨汉,骊山讵识秦。
千里与昨日,一种并成尘。
定知今世士,还是昔时人。
乌用取他骨,复持埋我身。 -
115.《雪中次韵答刘提举》 元·王冕
朔风撼天云黮黮,雪花恰似杨花糁。
凭高无以辨青红,四海九州同一览。
枯肠颇怪酒力薄,劲气著人寒惨惨。
痿痹不觉手足强,争战俄惊牙齿喊。 -
116.《宿石闻牧马者歌》 宋·司马光
大河之曲多宽间,牧田枕倚长隄湾。
乌栖鹊散隄树寂,柝木声稀宵欲阑。
牧儿跨马乘凉月,历历绕群高唱发。
幽情逸气生自然,往往鸣鞘应疏节。 -
117.《庐山高歌》 宋·欧阳修
庐山高哉,几万仞兮,根盘几百里;峨然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左蠡兮,洪涛巨浪日夕相冲撞。
云消风止水镜净,泊舟登岸而望远兮,上摩青苍以霭,下压后土之鸿庞。
试往造乎其间兮,攀缘石磴窥空欲。 -
118.《沧浪亭》 宋·欧阳修
子美寄我沧浪吟,邀我共作沧浪篇。
沧浪有景不可到,使我东望心悠然。
荒湾野水气象古,高林翠阜相回环。
新篁抽笋添夏影,老◇乱发争春妍。 -
119.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
120.《蓦山溪·竹篱茆舍》 宋·无名氏
竹篱茆舍,底是藏春处。
玉蓓锁檀心,带黄昏、轻烟细雨。
神清骨莹,端似雪堂仙,临岁晚,傲寒威,寂寞江村住。
琼林阆苑,有信终归去。