-
61.《颂古一百则》 宋·释正觉
第二头分悟破迷,快须攃手舍筌蹄。
功兮未尽成骈拇,智也难知觉噬脐。
兔老冰盘秋露泣,乌寒玉树晓风凄。
持来大仰辨真假,痕玷浑无贵白珪。 -
62.《颂古一○一首》 宋·释子淳
荆山美玉何须辨,赤水玄珠不用拈。
罔象无心黄帝重,卞和有智楚王嫌。 -
63.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
64.《陈和叔内翰得庄生观鱼图於濠梁出以相示且邀》 宋·苏颂
公堂四合临中衢,翰林壁挂观鱼图。
传之近自濠梁客,云是蒙邑先生居。
先生昔仕楚园吏,傲世不蕲卿大夫。
逍遥淮上任造适,高岸偶见群鲦鱼。 -
65.《鉴裁一首》 宋·苏籀
乔公评老瞒,谪仙奇郭令。
视远数十载,伟欤真智圣。
破贼此郎子,勿反吾同姓。
凡才慁世间,鉴裁惟其证。 -
66.《古劝学行》 宋·苏籀
昔岁原伯鲁,前日棘子成。
所谓悉常事,野哉亦苟生。
岂知负孔圣,义理如何行。
善饭斯为福,食肉其堪盲。 -
67.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
68.《泊采石登蛾眉亭蛾眉山为云霭所蔽》 宋·袁说友
平生山水缘,所阅辄相偶。
寻幽半江浙,领擥如益友。
我闻姑孰下,二梁山对守。
两娥颦黛远,久落诗人手。