-
1.《庚寅人日雨夕大雷电激而成雹阳专而阴不胜寒》 宋·方逢振
顷田十万银裹封,东皇未肯开冶鎔。
山眩水晃人灭踪,痴猿冻鹤惊折松。
邻鸡失旦僧懒钟,昏晓不辨天地聋。
盐虎坐险终陷凶,狞狮见日空眼红。 -
2.《辨义丰老人师傅闻疑大乾事迹》 宋·李吕
义宁欲末隋鼎迁,解符西激心悠然。
沉舟甘作夷齐鬼,不与宇文同戴天。 -
3.《清远江峡山寺》 唐·张说
流落经荒外,逍遥此梵宫。
云峰吐月白,石壁淡烟红。
宝塔灵仙涌,悬龛造化功。
天香涵竹气,虚呗引松风。
檐牖飞花入,廊房激水通。
猿鸣知谷静,鱼戏辨江空。
静默将何贵,惟应心境同。 -
4.《陪张丞相自松滋江东泊渚宫》 唐·孟浩然
放溜下松滋,登舟命楫师。
讵忘经济日,不惮沍寒时。
洗帻岂独古,濯缨良在兹。
政成人自理,机息鸟无疑。 -
5.《陪张丞相自松滋江东泊渚宫》 唐·孟浩然
放溜下松滋,登舟命楫师。
讵忘经济日,不惮沍寒时。
洗帻岂独古,濯缨良在兹。
政成人自理,机息鸟无疑。 -
6.《观公孙大娘弟子舞剑器行》 唐·杜甫
大历二年十月十九日,夔府别驾元持宅,见临颍李十二娘 舞剑器,壮其蔚跂,问其所师,曰:“余公孙大娘弟子也。
” 开元三载,余尚童稚,记于郾城观公孙氏,舞剑器浑脱, 浏漓顿挫,独出冠时,自高头宜春梨园二伎坊内人洎外供奉, 晓是舞者,圣文神武皇帝初,公孙一人而已。
玉貌锦衣,况余白首,今兹弟子,亦非盛颜。
既辨其由来,知波澜莫二,抚事慷慨,聊为《剑器行》。 -
7.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
8.《同前》 唐·戴叔伦
寥亮来丰岭,分明辨古钟。
应霜如自击,中节每相从。
静听非闲扣,潜应蕴圣踪。
风间时断续,云外更舂容。
虚警和清籁,雄鸣隔乱峰。
因知谕知己,感激更难逢。 -
9.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
10.《道州观野火》 唐·吕温
南风吹烈火,焰焰烧楚泽。
阳景当昼迟,阴天半夜赤。
过处若彗扫,来时如电激。
岂复辨萧兰,焉能分玉石。 -
11.《游韦七洞庭别业》 唐·孟郊
洞庭如潇湘,叠翠荡浮碧。
松桂无赤日,风物饶清激。
逍遥展幽韵,参差逗良觌。
道胜不知疲,冥搜自无斁。 -
12.《大隐坊·章仇将军良弃功守贫(一作赠章仇兵马使)》 唐·孟郊
饮君江海心,讵能辨浅深。
挹君山岳德,谁能齐嶔岑。
东海精为月,西岳气凝金。
进则万景昼,退则群物阴。
我欲荐此言,天门峻沉沉。
风飚亦感激,为我飕飗吟。 -
13.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
14.《纪怀,赠李六户曹、崔二十功曹五十韵》 唐·元稹
昔冠诸生首,初因三道征。
公卿碧墀会,名姓白麻称。
日月光遥射,烟霄志渐弘。
荣班联锦绣,谏纸赐笺藤。 -
15.《和李校书新题乐府十二首·华原磬》 唐·元稹
泗滨浮石裁为磬,古乐疏音少人听。
工师小贱牙旷稀,不辨邪声嫌雅正。
正声不屈古调高,钟律参差管弦病。 -
16.《逾岭峤止荒陬抵高要》 唐·李绅
天将南北分寒燠,北被羔裘南卉服。
寒气凝为戎虏骄,炎蒸结作虫虺毒。
周王止化惟荆蛮,汉武凿远通孱颜。 -
17.《逾岭峤止荒陬抵高要》 唐·李绅
天将南北分寒燠,北被羔裘南卉服。
寒气凝为戎虏骄,炎蒸结作虫虺毒。
周王止化惟荆蛮,汉武凿远通孱颜。 -
18.《到宣武三十韵》 唐·李绅
七月趋梁苑,三年谢尹京。
旧风除物蠹,新律奉师贞。
龙节双油重,蛇矛百练明。
跃鱼连后旆,腾虎耀前旌。 -
19.《过孔北海墓二十韵》 唐·温庭筠
抚事如神遇,临风独涕零。
墓平春草绿,碑折古苔青。
珪玉埋英气,山河孕炳灵。
发言惊辨囿,撝翰动文星。 -
20.《过孔北海墓二十韵》 唐·温庭筠
抚事如神遇,临风独涕零。
墓平春草绿,碑折古苔青。
珪玉埋英气,山河孕炳灵。
发言惊辨囿,撝翰动文星。