-
21.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
22.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
23.《醉中留别永叔子履》 宋·梅尧臣
新霜未落汴水浅,轻舸惟恐东下迟。
遶城假得老病马,一步一跛饮人疲。
到君官舍欲取别,君惜我去频增嘻。
便步髯奴呼子履,又令开席罗酒卮。 -
24.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
25.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
26.《咏怀》 宋·梅尧臣
一身头面间,所用盖有长。
两耳主於聪,两目主於光。
维鼻主於嗅,维舌主於尝。
以耳辨黑白,以目分宫商。 -
27.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
28.《讯囚》 宋·唐庚
参军坐厅事,据案嚼齿牙。
引囚到庭下,囚口争喧哗。
参军气益振,声厉语更切:
“自古官中财,一一民膏血。 -
29.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
30.《读君谟黼扆箴》 宋·黄庶
常读贾谊书,爱其极理乱。
言入笔未乾,绛灌舌如鑽。
文帝不肯为,万世为扼腕。
汉道竟龌龊,席莫一日暖。 -
31.《偈四首》 宋·释法恭
春风扬柳眉,春禽弄百舌。
一片师归心,两处俱漏泄。
不动步还家,习漏顿消灭。
暗投玉线芒,晓贯金针穴。 -
32.《偈颂一百零一首》 宋·释慧性
哑却我口秃我舌,明眼衲僧难辨别。
今朝撒向诸人前,须弥灯王笑不彻。 -
33.《行部迤东轺中杂述二首》 明·邓渼
客行倦徂暑,中道正病暍。
傍睨清泠水,快意思一啜。
路人急摇手,执勺未及咽。
细辨哑泉字,隐隐见题碣。 -
34.《三陈公佥事祚中丞察侍郎瓒》 明·何允泓
国论倚台谏,悠悠难具论。
昌言风已微,钩党日愈新。
柱下树荆棘,夕垣伏戈矜。
深宫沉白简,天语隔紫宸。 -
35.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
36.《醉梦轩为钱公铉赋》 明·王佐
东吴钱高士,索赋醉梦诗。
十年不是不题句,我亦醉梦无醒时。
问君醉梦缘何事?君言不解其中意。
但知痛饮复高眠,即此悠悠是生计。 -
37.《题罗巨济教授蓬山堂》 宋·杨万里
蓬莱藏室盛东都,只著古书并老儒。
後来许事晓星疏,登车不落问何如。
广文先生自有饭,诸公衮衮端无羡。
著脚金坡不作难,问津木天何足辨。 -
38.《送任处士归太原》 宋·欧阳修
一虏动边陲,用兵三十万。
天威岂不严,贼首犹未献。
自古王者师,有征而不战。
胜败系人谋,得失由庙算。 -
39.《饮韩仲文家》 宋·梅尧臣
饮酒众所嗜,未若朋会乐。
终日不为荒,於时岂多作。
坐客十余人,七子实棣萼。
杯行发严令,孰不资善谑。 -
40.《答束孝先》 宋·王令
纯金出熔炉,烜赫掩炽火。
锦成洗春江,众目炫莫奈。
鱼盐物诚微,误用幸不涴。
君家兄弟贤,我见始惊夥。