-
41.《拟古咏河边枯树》 唐·长孙佐辅
野火烧枝水洗根,数围孤树半心存。
应是无机承雨露,却将春色寄苔痕。 -
42.《答边信(一作代答边信同心结)》 唐·长孙佐辅
征人去年戍辽水,夜得边书字盈纸。
挥刀就烛裁红绮,结作同心答千里。
君寄边书书莫绝,妾答同心心自结。 -
43.《边上晚秋》 唐·杜牧
黑山南面更无州,马放平沙夜不收。
风送孤城临晚角,一声声入客心愁。 -
44.《闻边将刘皋无辜受戮》 唐·许浑
外监多假帝王尊,威胁偏裨势不存。
才许誓心安玉垒,已伤传首动金门。
三千客里宁无义,五百人中必有恩。
却赖汉庭多烈士,至今犹自伏蒲轮。 -
45.《边笳曲(一作齐梁体)》 唐·温庭筠
朔管迎秋动,雕阴雁来早。
上郡隐黄云,天山吹白草。
嘶马悲寒碛,朝阳照霜堡。
江南戍客心,门外芙蓉老。 -
46.《山中与诸道友夜坐闻边防不宁因示同志》 唐·温庭筠
龙砂铁马犯烟尘,迹近群鸥意倍亲。
风卷蓬根屯戊己,月移松影守庚申。
韬钤岂足为经济,岩壑何尝是隐沦。
心许故人知此意,古来知者竟谁人。 -
47.《送边将》 唐·李咸用
天骄频犯塞,铁骑又征西。
臣节轻乡土,雄心生鼓鼙。
地寒花不艳,沙远日难低。
渐喜秋弓健,雕翻白草齐。 -
48.《江边有寄》 唐·罗隐
江边旧业半雕残,每轸归心即万端。
狂折野梅山店暖,醉吹村笛酒楼寒。
只言圣代谋身易,争奈贫儒得路难。
同病同忧更何事,为君提笔画渔竿。 -
49.《代寄边人》 唐·郑准
君去不来久,悠悠昏又明。
片心因卜解,残梦过桥惊。
圣泽如垂饵,沙场会息兵。
凉风当为我,一一送砧声。 -
50.《边上送友人归宁》 唐·曹松
乡路穿京过,宁心去少同。
日斜寻阔碛,春尽逐归鸿。
独树河声外,凝笳塞色中。
怜君到此处,却背老莱风。 -
51.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
52.《闻砧(一作寄边衣)》 唐·裴说
深闺乍冷鉴开箧,玉箸微微湿红颊。
一阵霜风杀柳条,浓烟半夜成黄叶。
垂垂白练明如雪,独下闲阶转凄切。 -
53.《答外(佐转戍边不归寄书与妻作诗答之)》 唐·长孙佐转妻
征人去年戍边水,夜得边书字盈纸。
挥刀就烛裁红绮,结作同心答千里。
君寄边书书莫绝,妾答同心心自结。 -
54.《江边》 唐·薛涛
西风忽报雁双双,人世心形两自降。
不为鱼肠有真诀,谁能梦梦立清江。 -
55.《罚赴边上武相公二首》 唐·薛涛
萤在荒芜月在天,萤飞岂到月轮边。
重光万里应相照,目断云霄信不传。
按辔岭头寒复寒,微风细雨彻心肝。
但得放儿归舍去,山水屏风永不看。 -
56.《送边将》 唐·修睦
人尽有离别,而君独可嗟。
言将身报国,敢望禄荣家。
战思风吹野,乡心月照沙。
归期定何日,塞北树无花。 -
57.《塞上曲二首·二年边戍绝》 唐·高骈
二年边戍绝烟尘,一曲河湾万恨新。
从此凤林关外事,不知谁是苦心人。
陇上征夫陇下魂,死生同恨汉将军。
不知万里沙场苦,空举平安火入云。 -
58.《两同心》 宋·黄庭坚
一笑千金。
越样情深。
曾共结、合欢罗带,终愿效、比翼纹禽。
许多时,灵利惺惺,蓦地昏沈。
自从官不容针。
直至而今。
你共人、女边著子,争知我、门里挑心。
记携手,小院回廊,月影花阴。 -
59.《两同心》 宋·黄庭坚
秋水遥岑。
妆淡情深。
尽道教、心坚穿石,更说甚、官不容针。
霎时间,雨散云归,无处追寻。
小楼朱阁沈沈。
一笑千金。
你共人、女边著子,争知我、门里桃心。
最难忘,小院回廊,月影花阴。 -
60.《西江月·问讯湖边春色》 宋·张孝祥
问讯湖边春色,重来又是三年。
东风吹我过湖船,杨柳丝丝拂面。
世路如今已惯,此心到处悠然。
寒光亭下水如天,飞起沙鸥一片。