-
41.《水调歌头(幕府有和,再用韵)》 宋·李曾伯
碾就一轮玉,扫尽四边尘。
白乎不涅不磷,千古此丰神。
领略常娥体态,寂寞谪仙材调,四海岂无人。
安得金丹诀,长驻玉颜春。 -
42.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
43.《水调歌头(寿彭守)》 宋·戴翼
某共审:某官,瑞启福星,祥开诞月。
楼浦十万家生齿,焚一瓣香;章江五十里附庸,上千岁寿。
万诚芜句,申庆椒觞。
仰冀熏慈,俯垂采览。 -
44.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
45.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
46.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
47.《新城道中二首》 宋·苏轼
东风知我欲山行,吹断檐间积雨声。
岭上晴云披絮帽,树头初日挂铜钲。
野桃含笑竹篱短,溪柳自摇沙水清。
西崦人家应最乐,煮芹烧笋饷春耕。 -
48.《水调歌头·渤海卖刀剑》 宋·戴翼
渤海卖刀剑,河汉洗戎兵。
千金六月一雨,万陇稼云横。
时节可人如许,天意开祥有在,申月岳生申。
五百岁初度,千万户欢声。 -
49.《木兰花慢 和郑禧》 元·吴氏女
爱风流俊雅,看笔下,扫云烟。
正困倚书窗,慵拈针线,懒咏诗篇。
红叶未知谁寄,慢踌躇、无语小窗前。
燕子知人有意,双双飞度花边。 -
50.《双清阁咏雪》 宋·黄伯固
箕伯宵声怒,髽童早语咍。
飞花先腊白,和气觉春回。
暗动云都簇,先凭雨作媒。
有情皆噤惨,无物不低催。 -
51.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
52.《寿周少保》 宋·李商叟
皎皎银河夜气开,众星重喜见三台。
白麻诏自日边下,紫府人从春际来。
身被玉阶新衮绣,手调金鼎旧盐梅。
鲰生颂德无他望,顾与菁莪乐育材。 -
53.《上扬州钱帅》 宋·沈继祖
名世半千推硕德,淮南第一是扬州。
一尘不动边民乐,知有威声慑虏酋。
人谓儒生将略疏,世人无未识真儒。
天下武夫俱夺气,钱公赤手缚于菟。 -
54.《贺李宪校书生子》 宋·王子俊
乃翁学海深无底,材如莫耶淬清水。
天教乞与玉麒麟,拍手欢呼为公喜。
雪峰千丈玉嶙峋,玻璃之江浸秋旻。
可怜秀气无着处,都为此子融精神。 -
55.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
56.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
57.《楼望》 宋·赵汝譡
倚墙茂树阴,交覆状垂盖。
面岑可为楼,所惜着亭隘。
试凭工师手,高取空阔界。
材章来何山,得补榱栋坏。 -
58.《送馀姚知县陈最寺丞》 宋·郑戬
美渥卿为佐,清谈县得才。
人從日边别,舟渡鉴中来。
食案资鲑禀,公田剩酒材。
秋馀一凭槛,江海遍楼台。 -
59.《病马行赠少宰何燕泉》 明·丰坊
路傍病马弃不收,乃是天上真骅骝。
君王玄默罢远游,尔辈逸气空横秋。
忆昔山西战争起,嫖姚手提三尺水。
夜半传呼振铁衣,材官十万同殊死。 -
60.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。