-
41.《妾薄命》 唐·刘元叔
自从离别守空闺,遥闻征战赴云梯。
夜夜思君辽海北,年年弃妾渭桥西。
阳春白日照空暖,紫燕衔花向庭满。 -
42.《妾薄命》 唐·刘元叔
自从离别守空闺,遥闻征战赴云梯。
夜夜思君辽海北,年年弃妾渭桥西。
阳春白日照空暖,紫燕衔花向庭满。 -
43.《从军行五首》 唐·皎然
候骑出纷纷,元戎霍冠军。
汉鞞秋聒地,羌火昼烧云。
万里戈城合,三边羽檄分。
乌孙驱未尽,肯顾辽阳勋。 -
44.《从军行五首》 唐·皎然
候骑出纷纷,元戎霍冠军。
汉鞞秋聒地,羌火昼烧云。
万里戈城合,三边羽檄分。
乌孙驱未尽,肯顾辽阳勋。 -
45.《北征赋》 两汉·班彪
余遭世之颠覆兮,罹填塞之阨灾。
旧室灭以丘墟兮,曾不得乎少留。
遂奋袂以北征兮,超绝迹而远游。
朝发轫于长都兮,夕宿瓠谷之玄宫。 -
46.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
47.《临江仙》 宋·朱敦儒
直自凤凰城破后,擘钗破镜分飞。
天涯海角信音稀。
梦回辽海北,魂断玉关西。
月解重圆星解聚,如何不见人归。
今春还听杜鹃啼。
年年看塞雁,一十四番回。 -
48.《齐天乐(中秋夜怀梅溪)》 宋·高观国
晚云知有关山念,澄霄卷开清霁。
素景分中,冰盘正溢,何啻婵娟千里。
危阑静倚。
正玉管吹凉,翠觞留醉。 -
49.《沁园春(维扬作)》 宋·刘克庄
辽鹤重来,不见繁华,只见凋残。
甚都无人诵,何郎诗句,也无人报,书记平安。
闾里俱非,江山略是,纵有高楼莫倚栏。
沈吟处,但萤飞草际,雁起芦间。 -
50.《莺啼序·春晚感怀》 宋·吴文英
残寒正欺病酒,掩沉香绣户。
燕来晚、飞入西城,似说春事迟暮。
画船载、清明过却,晴烟冉冉吴宫树。
念羁情、游荡随风,化为轻絮。 -
51.《解连环》 宋·谢懋
雁空辽邈。
衬鱼鳞浪浅,护霜云薄。
念故人、千里音尘,正山月朦胧,水村依约。
见说瑶姬,拥十二、碧峰如削。 -
52.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
禅禅,风生木杪,叶坠庭前。
唧唧寒蛩吟破壁,声声归雁度辽天。
诸人若也会得,此去吴屯不远。
若也不会,蓝溪水透洋边。
阿呵呵,笑倒武夷张大仟。 -
53.《再和彦高》 宋·刘著
否泰由来在岁星,谁听叩角作商声。
一朝汉魏成今古,百口燕秦隔死生。
雉堞仅能逃病妇,雁书犹记作团兄。
雪云埋尽辽西路,有酒如淮奈此情。 -
54.《次韵彦高即事》 宋·刘著
福威看九落,笔削在麟经。
中道亡三鉴,危时忆九龄。
网罗无处避,鼙鼓不堪听。
身远辽阳渡,心怀岗首亭。
脱巾头半白,倾盖眼谁青。
断雁西风急,潸然涕泗零。 -
55.《题汪水云诗卷》 宋·张弘道
风樯阵马不可羁,我亦回首蓟北驰。
为我援琴作商声,和以长吟商声悲。
辽鹤一去不复返,茫茫天海秋雁飞。
黯然十操发金石,掩卷忍读胡笳诗。
相逢把臂不可别,白苹洲渚菊花时。
天涯地角聚复散,水云云水同襟期。 -
56.《玉马山》 宋·朱克家
水石嵌空山荦确,瘦藤扶上青云幕。
平川一望渺无际,东疑嵎夷北朔漠。
驾天叠巘输翠浪,奔野细流横雪槊。
疏峰点点雁聚沙,密屿喁喁鱼纵壑。 -
57.《同杨都督登医无闾》 明·谷继宗
海门日出上无闾,疑是骊龙抱夜珠。
万里太行天堑角,千年辽左北门枢。
猩红岭外稀来雁,鸭绿江头有巨鱼。
锁钥只今凭卫霍,朵颜密迩费踟蹰。 -
58.《寒夜曲四首》 明·皇甫涍
空庭蔼蔼月凝霜,银烛无光玉漏长。
清汉数声征雁度,梦回中夜忆辽阳。 -
59.《蓟门》 明·宋登春
桑柘兵残后,人家夕照中。
天秋沙雁灭,月冷戍楼空。
选将燕山北,擒胡辽海东。
城南余战地,磷火夜深红。 -
60.《赠丹厓隐者》 明·童冀
吾闻零陵东有丹厓山,青天削出青孱顽。
丹梯百丈不可得,仙人炼药巢其间。
丹成仙去已千载,至今草木余清寒。
我来吊古访陈迹,石磴侧足难跻攀。