-
21.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
22.《蝶》 宋·刘克庄
庄周言达理,吾以蝶为优。
无想亦无梦,有身长有愁。 -
23.《立春》 宋·刘黻
腊月廿四夕,冷坐梅花州。
无梦到金马,有诗迎土牛。
半生常见肘,一岁又从头。
形影人相释,先生达理否。 -
24.《五月二十八日塘头小集呈同游刘元煇杨复之》 宋·方回
山中五日寒,霖雨久不止。
稍稍云意开,骎骎日色美。
驾言出东城,道傍玩流水。
胸次积滞闷,一见似可洗。 -
25.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。 -
26.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
后人得道何穷数,万别千差同此路。
成人者少败人多,达理契经无作做。 -
27.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥人控鹤,碧落压天津。
达理通含识,虚无即是真。
河车谁肯信,铅汞本相亲。
造化皆如此,今缘论宿因。 -
28.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
29.《崔司录宅燕大理李卿》 唐·高适
多雨殊未已,秋云更沉沉。
洛阳故人初解印,山东小吏来相寻。
上卿才大名不朽,早朝至尊暮求友。 -
30.《百丈谿新理茅茨读书》 唐·阎防
浪迹弃人世,还山自幽独。
始傍巢由踪,吾其获心曲。
荒庭何所有,老树半空腹。
秋蜩鸣北林,暮鸟穿我屋。 -
31.《怨诗寄杨达》 唐·姚月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分吴越,玉枕经年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
32.《怨诗寄杨达》 唐·姚月华
春水悠悠春草绿,对此思君泪相续。
羞将离恨向东风,理尽秦筝不成曲。
与君形影分吴越,玉枕经年对离别。
登台北望烟雨深,回身泣向寥天月。 -
33.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
34.《哭亡友胡达材》 宋·孙应时
味薄身无累,心平理自长。
公卿知叔度,州里敬元方。
璞玉须瑚琏,春风便雪霜,重言吾不忍,天地日苍茫。 -
35.《竹深处为奚川钱理平作》 明·汤胤勣
瑶空露滴秋光冷,冰壶倒浸琅玕影。
玉箫声里凤皇飞,一色绿云三万顷。
主人高思油然发,六尺桃笙湖水滑。
左琴右史恣徜徉,大俎深杯从旷达。
幽玄占断乾坤奥,明月清风满怀抱。
嗟吾老癖近来增,可许肩舆时直造。 -
36.《赠曹元达子》 明·赵滂
故人别我今几秋,见尔难禁双泪流。
一家寄食悲南国,千骑拥麾雄北州。
转战不知何处在,相逢未拟此生休。
清门生理依诸舅,长大废书吾漫忧。 -
37.《次韵竹溪题达卿后坡》 宋·刘克庄
岁计无馀逢谷贵,晚餐有味觉蔬嘉。
赊邻人酒堪留客,藏善和书尚满家。
稍喜熊儿理精熟,常嫌犬子赋虚夸。
鲁论新义何时毕,相约溪头共看花。 -
38.《送赵仲达》 宋·王之道
人生邂逅非偶耳,一面岂容轻愠喜。
白首如新倾盖欢,谁解乘閒究斯理。
君家江南我江北,南北相望殆行千里。
惠宠顾我端有由,衰滞不应能致此。 -
39.《奉使歌,美答理麻氏也》 元·杨维桢
皇帝五年秋,皇华遣使行九州。
皇明明见万里外,犹恐阴噎生蜉蝣。
奉使代天明,四目达九幽。
假天喜怒私恩仇,欺皇明,是非一逆海倒流。 -
40.《寄李公达》 宋·韩维
早为书殿同游客,尝贰侯藩共理臣。
流景又逢黄菊节,狂欢犹记紫荆春。
浮生几度花前饮,访旧多为柏下人。
闻说真乘得深趣,暂抛珍御出埃尘。