-
121.《滕达道挽词》 宋·秦观
早岁峨冠侍冕旒,白头淹恤外诸侯。
箧中尚有东封草,塞下曾无北顾忧。
心系汉廷长入梦,气吞胡虏不防秋。
经纶未了埋黄土,精爽还应属斗牛。 -
122.《滕达道挽词》 宋·秦观
江南江北奉周旋,合散如云二十年。
春邵胜游花散马,夜山清话雨连天。
共惊万里长城坏,独把千金宝剑悬。
平日书题多散乱,呼儿寻聚一潸然。 -
123.《三月二十五夜达旦不能寐》 宋·陆游
愁眼已无寐,更堪衰病婴?萧萧窗竹影,磔磔水禽声。
捶楚民方急,烟尘虏未平。
一身那敢计,雪涕为时倾! -
124.《三月二十五夜达旦不能寐》 宋·陆游
忧国心常折,观书眼欲枯。
百年终坎壈,一饭且枝梧。
忽忽残春过,迢迢清夜徂。
壮心空万里,老病要人扶。 -
125.《题吴参议达观堂堂牓盖朱希真所作也仆少亦辱》 宋·陆游
中原遗老雒川公,鬓须白尽双颊红,挥亳为君作斋牓,想见眼中余子空。
余子碌碌何足数,独付庄周贾生语。
看君践履四十年,始知此公不轻许。
公今度世为飞僊,开卷使我神凛然。
清时台省要才杰,诸公谁致雒川客? -
126.《四月一日夜漏欲尽起坐达旦》 宋·陆游
春归不可留,斗柄已峥嵘;老至不可却,雪鬓森千茎。
少年所读书,废忘如隔生。
旧交死欲尽,存者万里程。
高谈无与发,欲语辄吞声。 -
127.《五月十一日夜坐达旦》 宋·陆游
莫笑耽书不计年,寒儒业定几生前。
读经今日韦编绝,作赋当时铁砚穿。
公路晚悲身至此,令威归叹冢累然。
三更听雨蓬窗底,又作鳏鱼夜不眠。 -
128.《夏夜起坐南亭达晓不复寐》 宋·陆游
风露青冥近九秋,脱巾扶杖冷飕飀。
曲阑影外巴山月,画角声中楚塞愁。
巢燕并栖高栋稳,潜鱼时跃小池幽。
悠然坐待江城晓,红日将升碧雾浮。 -
129.《丁未上元月色达晓如昼予斋居属贰车领客》 宋·陆游
此夕几年无此晴,碧天万里月徐行。
官垆卖酒倾千斛,市里行歌彻五更。
潼酪独烹僧钵美,琉璃闲照佛龛明。
颓然坐睡君无笑,宝马香车事隔生。 -
130.《甲辰中秋无月十七夜独皦然达旦》 宋·陆游
老觉人间无一欣,穷阎扫轨谢纷纷。
已凭白露洗明月,更遣清风收乱云。
栖鹊拣枝寒未稳,断鸿呼伴远犹闻。
病羸慵踏梧桐影,倚柱长吟夜向分。 -
131.《夜坐庭中达旦》 宋·陆游
老矣常嗟去日遒,病来更觉此生浮。
庭花舞影月当午,檐树有声风报秋。
足倦独行惊踸踔,发稀久坐怯飕飀。
鸡号日出闲无事,又向清溪弄钓舟。 -
132.《哭李孟达》 宋·陆游
旧交多已谢明时,孟达奇才最所思。
晚岁立朝虽小试,平生苦学竟谁知!尊前一笑终无日,地下相从却有期。
恸绝寝门霜日暮,短篇聊为写余悲。 -
133.《丁酉初春和张钦夫榕溪阁五言曾达臣挽词》 宋·杨万里
榕影下照水,翠蚊舒复樛。
溪光迸升檐,朱夏冻以幽。
高阁昔雨荒,奇观久风休。
南轩天遣来,山谷神与谋。 -
134.《胡达孝水墨妙绝一世,为余作枯松孙枝石间老》 宋·杨万里
东斋归自涴花里,访我弄泉惠山趾。
随身万里只孤舟,一簪不曾著行李。
忽拈远物出袖中,乃是孔明庙前古柏阆州松。
径从平地便起立,上穿屋瓦到青穹。 -
135.《宿徐元达小楼》 宋·杨万里
楼迥眠曾著,秋寒夜更加。
市声先晓动,窗月傍人斜。
役役名和利,憧憧马又车。
如何泉石耳,禁得许谊哗? -
136.《曾达臣挽词二首》 宋·杨万里
珠冻兰溪水,冰封玉笥山。
是翁元不死,蜕骨此中间。
书尽今存否?仪刑香莫攀。
端令郡博士,陟岵泪班班。 -
137.《曾达臣挽词二首》 宋·杨万里
议论千千古,胸怀一一奇。
非关时弃我,不肯我于时。
老鹤云间意,长松雪外姿。
平生独知命,冷眼看人痴。 -
138.《送子上弟赴郴州,史君罗达甫寺正之招》 宋·杨万里
郴山奇变水清写,郴江幸绕郴山下。
韩秦妙语久绝弦,谁煎凤觜续此篇。
君章词客山水主,云锦聘君君好赴。
为寻两公旧游处,得句寄侬侬不妒。
休道郴阳和鴈无,也曾避雪罗浮去。 -
139.《引见前一夕,寓宿徐元达小楼,元达招符君俞》 宋·杨万里
主宾呼酒卷沧溟,我亦何人与德星。
高阁连云压潮白,前山倒影入杯青。
细哦秀句清无底,匹似疏梅寒更馨。
不惜坐间作颓玉,只愁宫漏又须听。 -
140.《醉眠夜闻霜风甚紧,起坐达旦二首》 宋·杨万里
玉酒醺人底昜醒,月底梅影恰三更。
只嫌老眼清无睡,不道松声听到明。