-
21.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
22.《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既》 宋·欧阳修
端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。
呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。
黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。
忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。 -
23.《次韵酬尹少稷》 宋·王洋
尹子於为文,跳弄同戏剧。
举头发天藏,俛产取地蛰。
谁谓热洛河,可使当刘秩。
挥毫射虎豹,引手唾决拾。 -
24.《过梅里七首家…今列题于后·忆题惠山寺书堂》 唐·李绅
故山一别光阴改,秋露清风岁月多。
松下壮心年少去,池边衰影老人过。
白云生灭依岩岫,青桂荣枯托薜萝。
惟有此身长是客,又驱旌旆寄烟波。 -
25.《赠戴嗣良歌时罢洪府监兵过广陵为东坡公出所》 宋·晁补之
三郎少日如乳虎,代父搏贼惊山东。
硬弓长箭取官职,自说九战皆先锋。
将军拳勇馈不继,痛惜灵武奇谋空。
城头揶揄下俛走,壮士志屈羞填胸。 -
26.《可惜》 唐·杜甫
花飞有底急,老去愿春迟。
可惜欢娱地,都非少壮时。
宽心应是酒,遣兴莫过诗。
此意陶潜解,吾生后汝期。 -
27.《湖中送敬十使君适广陵》 唐·杜甫
相见各头白,其如离别何。
几年一会面,今日复悲歌。
少壮乐难得,岁寒心匪他。
气缠霜匣满,冰置玉壶多。 -
28.《冬日》 唐·孟郊
老人行人事,百一不及周。
冻马四蹄吃,陟卓难自收。
短景仄飞过,午光不上头。
少壮日与辉,衰老日与愁。
日愁疑在日,岁箭迸如雠。
万事有何味,一生虚自囚。
不知文字利,到死空遨游。 -
29.《思旧》 唐·白居易
闲日一思旧,旧游如目前。
再思今何在,零落归下泉。
退之服硫黄,一病讫不痊。
微之炼秋石,未老身溘然。 -
30.《残春咏怀,赠杨慕巢侍郎》 唐·白居易
位逾三品日,年过六旬时。
不道官班下,其如筋力衰。
犹怜好风景,转重旧亲知。
少壮难重得,欢娱且强为。 -
31.《秋晚途次》 唐·任翻
秋色满行路,此时心不闲。
孤贫游上国,少壮有衰颜。
众鸟已归树,旅人犹过山。
萧条远林外,风急水潺潺。 -
32.《月真歌》 唐·徐铉
扬州胜地多丽人,其间丽者名月真。
月真初年十四五,能弹琵琶善歌舞。
风前弱柳一枝春,花里娇莺百般语。 -
33.《浣溪沙(人日过灵泉寺次韵少壮)》 宋·李壁
祗记梅花破腊前。
恼人春色又薰然。
山头井似陆公泉。
上客长谣追楚些,娇娃短舞看胡旋。
崇桃积李自年年。 -
34.《兵后过访顾仲瑛感赋(丙申十月)》 明·缪偘
少年壮志已模棱,忆旧怀亲思不胜。
我父竟为逃难客,故人近作在家僧。
身居乱世惭何补,哭到穷途去未能。
相见莫论生死事,且须泥饮尽寒灯。 -
35.《赤壁图为胡允中赋》 明·蒲庵禅师
江空水落寒无波,倚天赤壁高嵯峨。
雪堂老苏从二客,携酒夜载扁舟过。
中流扣舷发棹歌,有酒不饮当如何。
鳜鱼三尺鲙白雪,临风细酌金叵罗。 -
36.《见黄淮少保(三首)》 明·应宗祥
空山有畸人,家世业诗书。
齿发日益衰,所得仅绪余。
好古不自量,临文每嗟吁。
汉唐日以降,作者称欧苏。 -
37.《秧马歌(并引)》 宋·苏轼
过庐陵,见宣德郎致仕曾君安止,出所作《禾谱》。
文既温雅,事亦详实,惜其有所缺,不谱农器也。
予昔游武昌,见农夫皆骑秧马。
以榆枣为腹欲其滑,以楸桐为背欲其轻,腹如小舟,昂其首尾,背如覆瓦,以便两髀,雀跃于泥中,系束藁其首以缚秧。 -
38.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
寒云沈屯白日埋,河汉荡坼天如簁。
衡门兼句限泥潦,卧听窾木鸣相挨。
萧辰忽扫纤翳尽,北岭初出青嵬嵬。
微之新诗动我目,烂若火齐金盘堆。 -
39.《思归示子聿》 宋·陆游
平生爱山水,游陟老不厌。
此外惟读书,垂死尚关念。
方昔少壮时,万里携一剑。
自从还故山,日夜就收歛。 -
40.《闲游所至少留得长句》 宋·陆游
太平人物自谐嬉,及我青鞋布袜时。
丁壮趁晴收早粟,比邻结伴络新丝。
圆鼙坎坎迎神社,大字翩翩卖酒旗。
晤语岂无黄叔度,欲寻幽径过牛医。