-
1.《劝僧还乡》 宋·宋伯仁
世事无过尔尔,禅心只好休休。
江上数峰如削,西风不碍归舟。 -
2.《枯鱼过河泣》 唐·李白
白龙改常服,偶被豫且制。
谁使尔为鱼,徒劳诉天帝。
作书报鲸鲵,勿恃风涛势。
涛落归泥沙,翻遭蝼蚁噬。
万乘慎出入,柏人以为识。 -
3.《奉和过旧宅应制》 唐·许敬宗
飞云临紫极,出震表青光。
自尔家寰海,今兹返帝乡。
情深感代国,乐甚宴谯方。
白水浮佳气,黄星聚太常。
岐凤鸣层阁,酆雀贺雕梁。
桂山犹总翠,蘅薄尚流芳。
攀鳞有遗皓,沐德抃称觞。 -
4.《薛记室收过庄见寻率题古意以赠》 唐·王绩
伊昔逢丧乱,历数闰当馀。
豺狼塞衢路,桑梓成丘墟。
余及尔皆亡,东西各异居。
尔为背风鸟,我为涸辙鱼。 -
5.《过沈居士山居哭之》 唐·王维
杨朱来此哭,桑扈返于真。
独自成千古,依然旧四邻。
闲檐喧鸟鹊,故榻满埃尘。
曙月孤莺啭,空山五柳春。 -
6.《春过裴虬郊园(时裴不在,因以寄之)》 唐·刘长卿
郊原春欲暮,桃杏落纷纷。
何处随芳草,留家寄白云。
听莺情念友,看竹恨无君。
长啸高台上,南风冀尔闻。 -
7.《使过瑶台寺,有怀圆寂上人》 唐·颜真卿
上人居此寺,不出三十年。
万法元无著,一心唯趣禅。
忽纡尘外轸,远访区中缘。
及尔不复见,支提犹岌然。 -
8.《过从弟制疑官舍竹斋》 唐·张谓
羡尔方为吏,衡门独晏如。
野猿偷纸笔,山鸟污图书。
竹里藏公事,花间隐使车。
不妨垂钓坐,时脍小江鱼。 -
9.《过卢明府有赠》 唐·高适
良吏不易得,古人今可传。
静然本诸己,以此知其贤。
我行挹高风,羡尔兼少年。
胸怀豁清夜,史汉如流泉。 -
10.《暮秋枉裴道州手札,率尔遣兴,寄近呈苏涣侍御》 唐·杜甫
久客多枉友朋书,素书一月凡一束。
虚名但蒙寒温问,泛爱不救沟壑辱。
齿落未是无心人,舌存耻作穷途哭。 -
11.《九月一日过孟十二仓曹、十四主簿兄弟》 唐·杜甫
藜杖侵寒露,蓬门启曙烟。
力稀经树歇,老困拨书眠。
秋觉追随尽,来因孝友偏。
清谈见滋味,尔辈可忘年。 -
12.《宴赵氏昆季书院因与会文并率尔投赠》 唐·卢纶
诗礼挹馀波,相欢在琢磨。
琴尊方会集,珠玉忽骈罗。
谢族风流盛,于门福庆多。
花攒骐骥枥,锦绚凤凰窠。
咏雪因饶妹,书经为爱鹅。
仍闻广练被,更有远儒过。 -
13.《过骊山作》 唐·杜牧
始皇东游出周鼎,刘项纵观皆引颈。
削平天下实辛勤,却为道傍穷百姓。
黔首不愚尔益愚,千里函关囚独夫。
牧童火入九泉底,烧作灰时犹未枯。 -
14.《过骊山作》 唐·杜牧
始皇东游出周鼎,刘项纵观皆引颈。
削平天下实辛勤,却为道傍穷百姓。
黔首不愚尔益愚,千里函关囚独夫。
牧童火入九泉底,烧作灰时犹未枯。 -
15.《过姚孝子庐偶书》 唐·李商隐
拱木临周道,荒庐积古苔。
鱼因感姜出,鹤为吊陶来。
两鬓蓬常乱,双眸血不开。
圣朝敦尔类,非独路人哀。 -
16.《过姚孝子庐偶书》 唐·李商隐
拱木临周道,荒庐积古苔。
鱼因感姜出,鹤为吊陶来。
两鬓蓬常乱,双眸血不开。
圣朝敦尔类,非独路人哀。 -
17.《过百牢关贻舟中者》 唐·于武陵
蜀国少平地,方思京洛间。
远为千里客,来度百牢关。
帆影清江水,铃声碧草山。
不因名与利,尔我各应闲。 -
18.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
19.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
20.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。