-
41.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
群处那相合,单栖正自如。
好言天外事,懒读世间书。
指直笔难把,唇濡砚屡嘘。
倾壶有余沥,窥瓮得残菹。 -
42.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
每恨投南鹊,尤怜向北枝。
虽蒙今士笑,恐有后人思。
运火解朝冻,咽津弃夜饥。
不来溪上住,那得雪中诗。 -
43.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
彻骨寒谁觉,回骸暖自醒。
直须人悄悄,方得物亭亭。
性伏涵三极,心开烛万灵。
有僧肥臃腫,怪我瘦竛竮。 -
44.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
脱命市朝隘,侧身桑梓深。
山含首阳色,水逞汨罗音。
中夜不能寐,万端都上心。
邻鸡犹未动,沙岛已相寻。 -
45.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
茅屋冻将压,柴扉寒不开。
交朋几竿竹,兄弟数枝梅。
渡口月初出,沙头人正回。
客居殊自在,岁事亦相催。 -
46.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
朱减颜逾皱,霜添鬓却新。
文章应舍我,富贵不如人。
照破生前物,思穷死后神。
谓宜休仕汉,何必只逃秦。 -
47.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
积雪滴还冻,斜阳阴复明。
千峰浓淡碧,一水浅深情。
翳卜犹真禄,樵渔亦美名。
人皆云有命,我独得无生。 -
48.《开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月》 宋·汪莘
筑室深山裹,开门古涧边。
月高猿子叫,日晏虎儿眠。
带雪挑黄菜,敲冰取碧泉。
不知居士乐,空受俗人怜。 -
49.《吴成季尊师与其弟元初会于维扬即还金陵成季》 宋·仇远
初平兄弟总神仙,化石为羊入上天。
万里相期云上下,一江不隔水渊潫。
对床夜雨吟诗烛,归櫂春风载酒船。
此是人生真乐事,岸花汀草意无边。 -
50.《送元道人还水西寺》 唐·徐铉
李白高吟处,师归掩竹关。
道心明月静,诗思碧云闲。
绿树寒凌雪,飞泉响遍山。
自惭丘壑志,皓首不知还。 -
51.《次韵刘元煇喜予还家携酒见访三首》 宋·方回
白紵乌纱巾,久不见此客。
眉长耳有毫,眸子秋水碧。
惠然顾柴门,坐对山气夕。
荒芜渊明径,寂寞子云宅。 -
52.《次韵刘元煇喜予还家携酒见访三首》 宋·方回
我其方玄英,君可刘宾客。
年皆七旬近,相对诗眼碧。
向来每过从,剧谈动至夕。
久别坐何事,蓬蒿翳荒宅。 -
53.《次韵刘元煇喜予还家携酒见访三首》 宋·方回
死者已无知,生者暂为客。
三年归故庐,松竹元自碧。
屡惊山中人,永卧泉下夕。
一二老朋友,何处卜兆宅。 -
54.《送孙元京还讲舍》 宋·方回
神有铦锋日夜磨,刻雕宇宙奈君何。
俗谈世念神山隔,人品诗评白眼多。
大似石宫元子咏,更能铜斗孟生歌。
暮年我亦词华落,欲卜溪邻买钓蓑。