-
201.《奉送纯父元之昆仲》 宋·赵蕃
春江足风雨,雨里送江行。
黄绶我白下,弦歌翁武城。
题舆适兹地,捧檄重相并。
邂逅得兄弟,从游成友生。 -
202.《次韵和叔并呈叔鱼》 宋·赵蕃
望望吴楚隔,悠悠兄弟思。
经行偶来过,喜极为成诗。
二父已名世,诸郎皆好辞。
谁云前辈远,未觉此风衰。 -
203.《和易岩木犀韵》 宋·王柏
秋光未为老,老桂开墙隈。
虽与春风背,依吐心未灰。
香浮玉宇远,体破金粟微。
诗翁被花恼,深夜灯重吹。 -
204.《录秋日藁因写客况寄王倅昆仲仲亦曾任衡倅》 宋·董嗣杲
富池羁客吟穷秋,吟成写出还包羞。
王家兄弟领此幽,识迈子瞻与子由。
欲织寒江无机收,两眼远睨边烽楼。
前时水颓岸不修,今日云族蒙荒洲。 -
205.《和陆簿九日一首》 宋·王炎
西风拂面饮微酣,小摘茱萸手自簪。
极羡酒兼诗共好,正缘人与景相参。
杜门不复贪游赏,落帽无由际剧谈。
叹息登高兄弟远,目随鸿雁过天南。 -
206.《壬子春罗端长赠别》 宋·王炎
忆昔如相识,公归自中都。
时方擢上第,绿发青衫纡。
论郊兄弟间,意气和笙竽。
瑰文得要揽,快语相为娱。 -
207.《赠汪社耆》 近代·陈三立
崩坼乱喧呼,有身复安寄。
片椽青溪上,老益慕气类。
忆溷鄂王城,得子好兄弟。
不恤文酒污,偷娱风雨晦。 -
208.《上安抚高大卿五十韵》 宋·项安世
酆宫夜梦朱轮蹄,晓占熊虎嬉磻溪。
鱼竿没浪豹韬出,金印斗大封全齐。
百年梁柱出公族,外间国子中高徯。
敬仲子孙尽鸾鹄,太岳廪廪卑凡黎。 -
209.《云庄劝学》 宋·陈普
百川皆望东,三才同面离。
半圭崇幼德,六矢志男儿。
孟子道非高,周公言非欺。
要须辨方位,乃识穷陬维。 -
210.《寄题九华苏君明甫梦牛亭》 宋·方回
融融洩洩非烟雾,金门玉堂严陛枑。
上帝高居朝百灵,神人真官俨无数。
九华种德萱堂仙,许傍红云听韶頀。
琼林宴罢偃霓旌,诏赐麒麟引归路。 -
211.《送高文父上柏省坟》 宋·葛绍体
走骑引征鞍,鸣榔趁行舶。
下唐三百里,棹稳波如席。
霜晴天宇清,日暖带春色。
髻梳粲新妆,罗襦照澄碧。 -
212.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
213.《棣华斋》 宋·李复
真长世誉贤兄弟,棠棣名斋为学诗。
华厦何妨因旧址,春风不老是仙枝。
攀条渐见传芳远,和气先从近本知。
顾我凋零长吊影,感今徒益鬓如丝。 -
214.《有适》 宋·释文珦
破屋无兄弟,拙者所栖息。
衡门未尝启,声利讵能迫。
资身不求备,百事遂省力。
粪埽皆可衣,草木皆可食。 -
215.《旅感》 宋·释文珦
苦无住山资,千里远为客。
兄弟会面难,双亲鬓毛白。
故园书不来,愁绪日夜积。
满庭枯草根,忽复化新碧。 -
216.《廿五兄宣义见招偕诸弟赴新亭宴集即席有作》 宋·喻良能
潇洒新亭好,松长桂亦稠。
清秋集鸿雁,暇日劝觥筹。
既远含香直,何辞秉烛游。
主人情义重,终宴不知休。 -
217.《伐木》 先秦·诗经
伐木丁丁,鸟鸣嘤嘤,出自幽谷,迁于乔木。
嘤其鸣矣,求其友声,相彼鸟矣,犹求友声。
矧伊人矣,不求友生,神之听之,终和且平。 -
218.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
219.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
220.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。