-
21.《浩歌吟》 宋·邵雍
忧愁与喜欢,相去一毫间。
治乱不同体,山川无两般。
笛声方远听,草色正遥看。
何处危楼上,斜阳入凭栏。 -
22.《初发道中寄远》 唐·张九龄
日夜乡山远,秋风复此时。
旧闻胡马思,今听楚猿悲。
念别朝昏苦,怀归岁月迟。
壮图空不息,常恐发如丝。 -
23.《听安万善吹觱篥歌》 唐·李颀
南山截竹为觱篥,此乐本自龟兹出。
流传汉地曲转奇,凉州胡人为我吹。
傍邻闻者多叹息,远客思乡皆泪垂。
世人解听不解赏,长飙风中自来往。 -
24.《听董大弹胡笳声兼寄语弄房给事》 唐·李颀
蔡女昔造胡笳声,一弹一十有八拍。
胡人落泪沾边草,汉使断肠对归客。
古戍苍苍烽火寒,大荒沈沈飞雪白。
(沈 通:沉) -
25.《柳陌听早莺》 唐·陶翰
忽来枝上啭,还似谷中声。
乍使香闺静,偏伤远客情。
间关难辨处,断续若频惊。
玉勒留将久,青楼梦不成。
千门候晓发,万井报春生。
徒有知音赏,惭非皋鹤鸣。 -
26.《听莺曲》 唐·韦应物
东方欲曙花冥冥,啼莺相唤亦可听。
乍去乍来时近远,才闻南陌又东城。
忽似上林翻下苑,绵绵蛮蛮如有情。 -
27.《赠远》 唐·顾况
暂出河边思远道,却来窗下听新莺。
故人一别几时见,春草还从旧处生。 -
28.《听霜钟》 唐·戴叔伦
渺渺飞霜夜,寥寥远岫钟。
出云疑断续,入户乍舂容。
度枕频惊梦,随风几韵松。
悠扬来不已,杳霭去何从。
仿佛烟岚隔,依稀岩峤重。
此时聊一听,馀响绕千峰。 -
29.《秋夜听捣衣》 唐·杨凝
砧杵闻秋夜,裁缝寄远方。
声微渐湿露,响细未经霜。
兰牖唯遮树,风帘不碍凉。
云中望何处,听此断人肠。 -
30.《秋夜听捣衣》 唐·杨凝
砧杵闻秋夜,裁缝寄远方。
声微渐湿露,响细未经霜。
兰牖唯遮树,风帘不碍凉。
云中望何处,听此断人肠。 -
31.《远寺钟》 唐·司空曙
杳杳疏钟发,因风清复引。
中宵独听之,似与东林近。 -
32.《镜听词》 唐·王建
重重摩挲嫁时镜,夫婿远行凭镜听。
回身不遣别人知,人意丁宁镜神圣。
怀中收拾双锦带,恐畏街头见惊怪。 -
33.《秋夜听严绅巴童唱竹枝歌》 唐·刘商
巴人远从荆山客,回首荆山楚云隔。
思归夜唱竹枝歌,庭槐叶落秋风多。
曲中历历叙乡土,乡思绵绵楚词古。 -
34.《冬夜陪丘侍御先辈听崔校书弹琴》 唐·杨巨源
雪满中庭月映林,谢家幽赏在瑶琴。
楚妃波浪天南远,蔡女烟沙漠北深。
顾盼何曾因误曲,殷勤终是感知音。
若将雅调开诗兴,未抵丘迟一片心。 -
35.《听颖师弹琴》 唐·韩愈
昵昵儿女语,恩怨相尔汝。
划然变轩昂,勇士赴敌场。
浮云柳絮无根蒂,天地阔远随飞扬。
喧啾百鸟群,忽见孤凤皇。 -
36.《和令狐相公南斋小宴听阮咸》 唐·刘禹锡
阮巷久芜沉,四弦有遗音。
雅声发兰室,远思含竹林。
座绝众宾语,庭移芳树阴。
飞觞助真气,寂听无流心。
影似白团扇,调谐朱弦琴。
一毫不平意,幽怨古犹今。 -
37.《听夜泉》 唐·张籍
细泉深处落,夜久渐闻声。
独起出门听,欲寻当涧行。
还疑隔林远,复畏有风生。
月下长来此,无人亦到明。 -
38.《听萧君姬人弹琴》 唐·卢仝
弹琴人似膝上琴,听琴人似匣中弦。
二物各一处,音韵何由传。
无风质气两相感,万般悲意方缠绵。 -
39.《听庾及之弹乌夜啼引》 唐·元稹
君弹乌夜啼,我传乐府解古题。
良人在狱妻在闺,官家欲赦乌报妻。
乌前再拜泪如雨,乌作哀声妻暗语。 -
40.《忆远曲》 唐·元稹
忆远曲,郎身不远郎心远。
沙随郎饭俱在匙,郎意看沙那比饭。
水中书字无字痕,君心暗画谁会君。