-
21.《江城子(再游武夷,至晞真馆,与道士泛月而归)》 宋·李纲
武夷山里一溪横。
晚风清。
断霞明。
行至晞真、馆下月华生。 -
22.《浪淘沙慢(夷则商赋李尚书山园)》 宋·吴文英
梦仙到、吹笙路杳,度巘云滑。
溪谷冰绡未裂。
金铺昼锁乍掣。
见竹静、梅深春海阔。 -
23.《夷则商国香慢(赋子固凌波图)》 宋·周密
玉润金明。
记曲屏小几,翦叶移根。
经年汜人重见,瘦影娉婷。
雨带风襟零乱,步云冷、鹅筦吹春。 -
24.《酹江月(寿詹守生日在武夷设醮)》 宋·卓田
武夷山字,日使君衔上,新来带得。
便觉闲中多胜事,满眼烟霞泉石。
云卷尘劳,风生芒竹,去作山中客。
晓坛朝罢,自然五福天锡。 -
25.《念奴娇(武夷咏梅)》 宋·刘清夫
乱山深处,见寒梅一朵,皎然如雪。
的皪妍姿羞半吐,斜映小窗幽绝。
玉染香腮,酥凝冷艳、容态天然别。
故人虽远,对花谁肯轻折。 -
26.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
27.《行香子·水远天低》 元·张翥
水远天低。
雪意垂垂。
火炉头、煨芋燃萁。
蒲团稳坐,纸帐低围。 -
28.《水调歌头 游武夷和罗庆 武夷山志卷十五》 元·唐桂芳
武夷最佳处,晴气碧于蓝。
远瞻崖壑溪曲,六六与三三。
莫问尘生沧海,休叹鹤归华表,好景且容探。
铁笛破龙睡,黑雨满深潭。 -
29.《满庭芳 因福山县王远村北丹灶山道友聚话,》 元·王处一
间空中忽有报应,遂作丹灶为冈,清洋蟠绕,昔居王远家庄。
八山耸翠,四水聚贤良。
五彩祥云覆罩,三天上、仙韵琅琅。
金童报,九霄传送,无外我容光。 -
30.《题清远峡和光洞》 宋·安昌期
蕙帐将辞去,猨猱不忍啼。
琴书自为乐,朋友孰相攜。
丹灶非无药,青云别有梯。
峡山余暂隐,人莫拟夷齐。 -
31.《送退斋先生归武夷》 宋·林若存
大运何茫茫,海桑逝不留。
武夷有乔木,虬枝尚相樛。
自昔擢巍科,为今阐大猷。
万里惮北上,三年喜南游。 -
32.《题范文正公书伯夷颂后》 宋·秦桧
高贤邈已远,凛凛生气存。
韩范不时有,此心谁与论。 -
33.《寄欧阳永叔谪夷陵》 宋·谢伯初
江流无险似瞿塘,满峡猿声断旅肠。
万里可堪人谪宦,经年应合鬓成霜。
长官衫色江波绿,学士文华蜀锦张。
异域化为儒雅俗,远民争识校仇郎。 -
34.《雪夜梦与受之登楼境界超远已觉恍有所得口占》 明·顾云鸿
任城腊五夜,雪势浩方永。
拥裘深帷中,照见须眉影。
神马挟冯夷,我驭何不骋。
遂登白玉楼,俯视方壶顶。 -
35.《镇远舟中》 明·倪钅巨
一上孤航喜复潸,氵舞溪东下水潺湲。
难禁有漏诸天雨,不断无名两岸山。
夷汉此时方犄角,干戈今日遂生还。
沅江芷草行堪采,遮莫闲花点鬓斑。 -
36.《夷陵县欧阳永叔至喜堂》 宋·苏轼
夷陵虽小邑,自古控荆吴。
形胜今无用,英雄久已无。
谁知有文伯,远谪自王都。
人去年年改,堂倾岁岁扶。 -
37.《次韵黄夷仲茶磨》 宋·苏轼
前人初用茗饮时,煮之无问叶与骨。
浸穷厥味臼始用,复计其初碾方出。
计尽功极至于磨,信哉智者能创物。
破槽折杵向墙角,亦其遭遇有伸屈。 -
38.《过宜宾见夷中乱山》 宋·苏轼
江寒晴不知,远见山上日。
朦胧含高峰,晃荡射峭壁。
横云忽飘散,翠树纷历历。
行人挹孤光,飞鸟投远碧。
蛮荒谁复爱,穠秀安可适。
岂无避世士,高隐炼精魄。
谁能従之游,路有豺虎迹。 -
39.《转运度支得青州资政黄素书韩吏部伯夷颂许昌》 宋·晏殊
首阳垂范远,吏部属辞深。
梁翰著嘉尚,系言光德音。
褒崇亘千{左礻右冀},精妙极双金。
题咏益珍秘,用昭贤彦心。 -
40.《初发夷陵》 宋·陆游
雷动江边鼓吹雄,百滩过尽失途穷。
山平水远苍茫外,地辟天开指顾中。
俊鹘横飞遥掠岸,大鱼腾出欲凌空。
今朝喜处君知否,三丈黄旗舞便风。