-
1.《南陵道中/寄远》 唐·杜牧
南陵水面漫悠悠,风紧云轻欲变秋。
正是客心孤迥处,谁家红袖凭江楼? -
2.《开壁置窗命曰远轩》 宋·陈与义
钟妖鸣吾旁,杨獠舞吾侧。
东西俱有碍,群盗何时息。
丈夫堂堂躯,坐受世褊迫。
仙人千仞岗,下视笑予厄。 -
3.《诸君用东坡玉堂观郭熙画诗韵题江山王君平远》 宋·陈文蔚
有客有客心地闲,楼外青林林外山。
风烟出没美无度,依约图画有无间。
眼随白鸟去边远,一声渔唱江村晚。
此时谁会倚栏心,云出不知何处巘。 -
4.《相和歌辞·估客乐》 唐·元稹
估客无住著,有利身即行。
出门求火伴,入户辞父兄。
父兄相教示,求利莫求名。
求名有所避,求利无不营。 -
5.《估客乐》 唐·元稹
估客无住著,有利身则行。
出门求火伴,入户辞父兄。
父兄相教示,求利莫求名。
求名有所避,求利无不营。 -
6.《远别离》 宋·张耒
远别离,明当入蜀去。
酒酣日落客心惊,起与仆夫先议路。
引车在庭牛在槽,桐枝袅袅秋风豪。
别情惆怅气不下,酒觞翻污麒麟袍。 -
7.《五月四日贺杨秘书知吉州五十韵》 宋·项安世
自识杨夫子,于今十二年。
甲辰来右淛,丁未向西川。
逆旅初闻誉,抠衣亟致虔。
未能情款款,已觉志拳拳。 -
8.《杂曲歌辞·远别离》 唐·张籍
莲叶团团杏花拆,长江鲤鱼鳍鬣赤。
念君少年弃亲戚,千里万里独为客。
谁言远别心不易,天星坠地能为石。
几时断得城南陌,勿使居人有行役。 -
9.《江上送客》 唐·李端
故人南去汉江阴,秋雨萧萧云梦深。
江上见人应下泪,由来远客易伤心。 -
10.《远别离》 唐·张籍
莲叶团团杏花拆,长江鲤鱼鬐鬣赤。
念君少年弃亲戚,千里万里独为客。
谁言远别心不易,天星坠地能为石。
几时断得城南陌,勿使居人有行役。 -
11.《三奠子 远游 赵万里据永乐大典八千八百四十》 元·杨弘道
叹五材并用,水德灵长。
初泛滥,渐汪洋。
转雷经滟*,溅雪下瞿唐。
才出险,吞汉沔,略沅湘。
发源湔道,东过维扬。
由有本,自无疆。
远游还故国,待渡立斜阳。
山烟紫,津树绿,客心伤。 -
12.《江上送客》 宋·宋祁
十里长皋五里亭,天涯送月泪缘缨。
洛辞但许凌波渡。
桃曲犹烦用楫迎。
远信即时劳裂素,客心何日免摇旌。
芳晨莫遣归期晚,碧草江南正乱鸾。 -
13.《客愁》 明·程嘉燧
客心降尽转悠悠,见月闻歌已不愁。
当日绛唇空寂寞,何时雪顶共依投。
衰年自照犹残烛,长夏行吟祇敝裘。
送远可能忘故国,浮云西北有高楼。 -
14.《京中客舍闻筝》 唐·薛能
十二三弦共五音,每声如截远人心。
当时向秀闻邻笛,不是离家岁月深。 -
15.《远望》 唐·崔涂
长为乡思侵,望极即沾襟。
不是前山色,能伤愁客心。
平芜连海尽,独树隐云深。
况复斜阳外,分明有去禽。 -
16.《泛宛溪至敬亭》 宋·苏为
南国初寒候,扁舟远客心。
归人出断岸,晚翼会疏林。
渔市临官道,丛祠蔽木阴。
长年多感慨,况此对分襟。 -
17.《山暝孤猿吟》 宋·张耒
平野何岑寂,空山晚易阴。
微云数峰暝,幽谷一猿吟。
风果饥遇少,霜枝冷不禁。
引吭当落日,激响度前林。
最恻骚人兴,偏凄远客心。
空斋怀谢守,空复昔时音。 -
18.《泛宛溪至敬亭祠送别》 宋·张耒
南国初寒候,扁舟远客心。
归人出断岸,晚翼会疏林。
渔市临官道,丛祠蔽木阴。
长年多感慨,况此对分襟。 -
19.《方韵别元可》 宋·方岳
帆带春风梦,鸥知远客心。
暮愁随雨做,逸兴与江深。
书不厌频读,诗须放淡吟。
绝怜寒食烟,与子不同斟。 -
20.《闻蝉》 宋·释智圆
江天凉雨霁,嘒嘒出疏林。
清极残阳里,愁生远客心。
离亭秋草碧,荒堑暮烟深。
不忍多时听,吟髭雪暗侵。