-
81.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
82.《华清宫三十韵》 唐·杜牧
绣岭明珠殿,层峦下缭墙。
仰窥丹槛影,犹想赭袍光。
昔帝登封后,中原自古强。
一千年际会,三万里农桑。 -
83.《赠猎骑》 唐·杜牧
已落双雕血尚新,鸣鞭走马又翻身。
凭君莫射南来雁,恐有家书寄远人。 -
84.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
85.《觱篥歌(李相妓人吹)》 唐·温庭筠
蜡烟如纛新蟾满,门外平沙草芽短。
黑头丞相九天归。
夜听飞琼吹朔管。
情远气调兰蕙薰,天香瑞彩含絪缊。 -
86.《府试丹浦非乐战》 唐·李频
自古为君道,垂衣致理难。
怀仁须去杀,用武即胜残。
毒帜诛方及,兵临衅可观。
居来彭蠡固,战罢洞庭宽。
雪国知天远,霜林是血丹。
吾皇则尧典,薄伐至桑干。 -
87.《下第寄知己》 唐·曹邺
长安孟春至,枯树花亦发。
忧人此时心,冷若松上雪。
自知才不堪,岂敢频泣血。
所痛无罪者,明时屡遭刖。 -
88.《长城下》 唐·曹邺
远水犹归壑,征人合忆乡。
泣多盈袖血,吟苦满头霜。
楚国连天浪,衡门到海荒。
何当生燕羽,时得近雕梁。 -
89.《沙场夜》 唐·于濆
城上更声发,城下杵声歇。
征人烧断蓬,对泣沙中月。
耕牛朝挽甲,战马夜衔铁。
士卒浣戎衣,交河水为血。
轻裘两都客,洞房愁宿别。
何况远辞家,生死犹未决。 -
90.《夜会问答十》 唐·皮日休
寒夜清,帘外迢迢星斗明。
况有萧闲洞中客,吟为紫凤呼凰声。
瘿木杯,杉赘楠瘤刳得来。 -
91.《兵后寻边三首》 唐·李山甫
千里烟沙尽日昏,战馀烧罢闭重门。
新成剑戟皆农器,旧著衣裳尽血痕。
卷地朔风吹白骨,柱天青气泣幽魂。 -
92.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
93.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
94.《咏马二首》 唐·唐彦谦
紫云团影电飞瞳,骏骨龙媒自不同。
骑过玉楼金辔响,一声嘶断落花风。
崚嶒高耸骨如山,远放春郊苜蓿间。
百战沙场汗流血,梦魂犹在玉门关。 -
95.《咏马二首》 唐·唐彦谦
紫云团影电飞瞳,骏骨龙媒自不同。
骑过玉楼金辔响,一声嘶断落花风。
崚嶒高耸骨如山,远放春郊苜蓿间。
百战沙场汗流血,梦魂犹在玉门关。 -
96.《岐下闻子规》 唐·吴融
剑阁西南远凤台,蜀魂何事此飞来。
偶因陇树相迷至,唯恐边风却送回。
只有花知啼血处,更无猿替断肠哀。
谁怜越客曾闻处,月落江平晓雾开。 -
97.《入塞二首》 唐·沈彬
欲为皇王服远戎,万人金甲鼓鼙中。
阵云黯塞三边黑,兵血愁天一片红。
半夜翻营旗搅月,深秋防戍剑磨风。 -
98.《途中闻子规》 唐·李中
春残杜宇愁,越客思悠悠。
雨歇孤村里,花飞远水头。
微风声渐咽,高树血应流。
因此频回首,家山隔几州。 -
99.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
100.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。