-
21.《古诗》 宋·庞谦孺
处身乾坤中,适意乃其常。
贫贱亦天然,尤怨徒自伤。
平生曲命薄,守已岂不良。
量分稍过差,神理翻百殃。 -
22.《锦屏山》 宋·鲜于侁
分命吁咛诏旨宽,书归聊憩锦屏山。
寺门一路烟霞外,邑屋千家紫翠间。
城山鼓鼙催日暮,雨中桃李报春还。
江流此去朝宗急,远迹何时遂刚环。 -
23.《望云楼》 宋·杨学李
楼前山色青如鬟,楼高夜映心斗寒。
推窗纵目纳吟思,倚槛爽气生眉端。
荒烟宿霭迷野甸,古崖怪石横惊渊。
城孤下瞰天蘸碧,日永坐听风鸣銮。 -
24.《观郑侠流民图》 明·鲁铎
旱风吹沙天地昏,扶携塞道离乡村。
身无完衣腹无食,病羸愁苦难具论。
老人状何似,头先于步足。
无气手中杖与臂,相如同行半作沟。 -
25.《留题峡州甘泉寺?姜诗故居?》 宋·苏轼
轻舟横江来,吊古悲纯孝。
逶迤寻远迹,婉娈见遗貌。
清泉不可挹,涸尽空石窖。
古人飘何之,惟有风竹闹。 -
26.《次韵酬宋妃六首》 宋·王安石
远迹荒郊谢儁豪,春风谁与驻干旄。
故交重趼恩何厚,新句连篇韵更高。
美似狂酲初噉蔗,快如衰病得观涛。
久佑坏冶成天巧,岂与人间共一陶。 -
27.《世上》 宋·王安石
范蠡五湖收远迹,管宁沧海寄余生。
可怜世上风波恶,最有仁贤不敢行。 -
28.《和始平公郡斋偶书二首》 宋·司马光
平安候火出云间,区脱无尘刁斗闲。
汉相威声遥制敌,胡兵远迹夜开关。
赤松雅意思轻举,黄阁群心望复还。
玉帐牙旗空壮观,谢公高兴在东山。 -
29.《寄题张令阳翟希隐堂》 宋·梅尧臣
每读陶潜诗,令人忘世虑。
潜本太尉孙,心远迹亦去。
不希五斗粟,自种五株树。
旷然箕山情,复起濠上趣。
今时有若此,我岂不怀慕。 -
30.《秋日江居写怀(七首)》 明·高启
丧乱将家幸得全,客中长耻受人怜。
妻能守道同王霸,婢不知诗异郑玄。
借得种蔬傍舍地,分来灌菊别池泉。
却欣远迹无相问,一棹秋风笠泽边。
¤ -
31.《玉溪归逢外甥李相如汴中》 宋·晁补之
蛮乡俟天形,畏蠚复惮暑。
梦甥来万里,竹响风动宇。
如今真似梦,相对别恨吐。
平生窘执辔,白面力如虎。 -
32.《复用前韵答十五叔父任城相会见和诗任城有李》 宋·晁补之
太华玉莲甘适口,我欲求之青壁斗。
昆仑不睹睹大宛,何异学射中涂还。
平生傲世予南阮,臧否未容留齿间。
七贤远迹冥鸿上,咸也复幸青云赏。 -
33.《游宝莲寺分韵得尘字》 宋·冯时行
路出青山近,招提更可人。
清心钟磬响,远迹簿书尘。
晚日池边迥,秋风杖履亲。
频来一樽酒,不畏老僧嗔。 -
34.《悼亡》 宋·姜特立
平生起居处,杳杳复冥冥。
人远迹亦沈,邈焉居者情。
以此观世间,无物可留意。
有如空中云,东西适相值。
云收天宇开,虚空了无事。 -
35.《赠徐灵渊》 宋·叶适
欧虞兼褚薛,事远迹为尘。
今日观来翰,如亲见古人。
尽归严号令,富有活精神。
碑板荒唐久,遄看走四邻。 -
36.《客有诵袁蒙斋得雨酬倡之什辄赓元韵志喜也呈》 宋·郑清之
娲石补天玻璃声,遇坎为雨离为晴。
金乌玉兔旁午出,百二十官称常明。
下土臣敢再拜问,谁主风催民耕。
天江津河尾北见,玉井水浆参左横。 -
37.《新除监察御史辞贯泾别业》 明·袁凯
侧席念贤俊,旁求逮凡鄙。
谬当南宫荐,重此柏台委。
命严孰敢后,中夜去田里。
邻友赠予迈,切切语未已。 -
38.《游方壶》 宋·邓深
摘胜寻幽须携壶,人生偷取醉工夫。
楚天云净秋雨馀,王孙招客追观娱。
昼寝忽来唤宰予,道有方壶宜同趋。
江神解事驱龙鱼,水波不兴清风徐。 -
39.《草堂》 宋·郭印
草堂何处觅,云黯浣花溪。
栋宇已非昨,松竹尚依依。
荒坡卧颓日,寒浪摇清飔。
万象不禁写,吟哦想当时。 -
40.《中秋日与诸公同游宝莲院分韵得尘字》 宋·郭印
路出青山近,招提更可人。
清心钟磬响,远迹簿书尘。
晚日池亭迥,秋风杖屦亲。
频来一尊酒,不畏老僧嗔。