-
1.《酬集贤刘郎中对月见寄,兼怀元浙东》 唐·白居易
月在洛阳天,天高净如水。
下有白头人,揽衣中夜起。
思远镜亭上,光深书殿里。
眇然三处心,相去各千里。 -
2.《寄镜湖朱处士》 唐·李颀
澄霁晚流阔,微风吹绿蘋.鳞鳞远峰见,淡淡平湖春。
芳草日堪把,白云心所亲。
何时可为乐,梦里东山人。 -
3.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
4.《秦镜》 唐·张佐
楼上秦时镜,千秋独有名。
菱花寒不落,冰质夏长清。
龙在形难掩,人来胆易呈。
升台宜远照,开匣乍藏明。
皎色新磨出,圆规旧铸成。
愁容如可鉴,当欲拂尘缨。 -
5.《远征归》 唐·王建
万里发辽阳,处处问家乡。
回车不淹辙,雨雪满衣裳。
行见日月疾,坐思道路长。
但令不征戍,暗镜生重光。 -
6.《镜听词》 唐·王建
重重摩挲嫁时镜,夫婿远行凭镜听。
回身不遣别人知,人意丁宁镜神圣。
怀中收拾双锦带,恐畏街头见惊怪。 -
7.《圆灵水镜》 唐·徐敞
浮光上东洛,扬彩满圆灵。
明灭沦江水,盈虚逐砌蓂.
不分沙岸白,偏照海山清。
练色临窗牖,蟾光霭户庭。
成轮疑璧影,初魄类弓形。
远近凝清质,娟娟出众星。 -
8.《中秋夜临镜湖望月》 唐·陈羽
镜里秋宵望,湖平月彩深。
圆光珠入浦,浮照鹊惊林。
澹动光还碎,婵娟影不沉。
远时生岸曲,空处落波心。
迥彻轮初满,孤明魄未侵。
桂枝如可折,何惜夜登临。 -
9.《李卢二中丞各创山居俱夸胜绝然去城稍远…聊戏二君》 唐·白居易
龙门苍石壁,浥涧碧潭水。
各在一山隅,迢遥几十里。
清镜碧屏风,惜哉信为美。
爱而不得见,亦与无相似。 -
10.《伏闻令公疾愈对见延英,因有贺诗远封投献》 唐·薛逢
吉语云云海外传,令公疾愈起朝天。
皇风再扇寰区内,人镜重开日月边。
光启四门通寿域,深疏万顷溉情田。
陪臣自讶迷津久,愿识方舟济巨川。 -
11.《赠远》 唐·陆龟蒙
芙蓉匣中镜,欲照心还懒。
本是细腰人,别来罗带缓。
从君出门后,不奏云和管。
妾思冷如簧,时时望君暖。
心期梦中见,路永魂梦短。
怨坐泣西风,秋窗月华满。 -
12.《寄远》 唐·常浩
年年二月时,十年期别期。
春风不知信,轩盖独迟迟。
今日无端卷珠箔,始见庭花复零落。
人心一往不复归,岁月来时未尝错。
可怜荧荧玉镜台,尘飞幂幂几时开。
却念容华非昔好,画眉犹自待君来。 -
13.《春晚访镜湖方干》 唐·贯休
幽居湖北滨,相访值残春。
路远诸峰雨,时多擉鳖人。
蒸花初酿酒,渔艇劣容身。
莫讶频来此,伊余亦隐沦。 -
14.《壶中天(咏周静镜园池)》 宋·张炎
万尘自远,径松存、仿佛斜川深意。
乌石冈边犹记得,竹里吟安一字。
暗叶禽幽,虚阑荷近,暑薄迟花气。
行行且止,枯瓢枝上闲寄。 -
15.《徵招(和焕甫秋声·君有远游之兴,为首行路难以感之)》 宋·彭元逊
人间无欠秋风处,偏到霜痕月杪。
风雨船篷,日夜风波未了。
忽潮生海立,又天阔、江清欲晓。
孤迥幽深,激扬悲壮,浮沈浩渺。 -
16.《乌夜啼·离恨远萦杨柳》 金朝·刘迎
离恨远萦杨柳,梦魂长绕梨花。
青衫记得章台月,归路玉鞭斜。
翠镜啼痕印袖,红墙醉墨笼纱。
相逢不尽平生事,春思入琵琶。 -
17.《洞仙歌·书床镜槛》 清·朱彝尊
书床镜槛,记相连斜桷。
惯见修蛾远山学。
倩青腰受简,素女开图,才凝盼,一线灵犀先觉。
新来窥宋玉,不用登墙,近在蛛丝画屏角。 -
18.《水调歌头·暮云遮远眼》 宋·吕渭老
暮云遮远眼,叠叠入青烟。
十年不见,醯鸡同舞瓮中天。
闻道山阴回棹,相去都无百里,李郭可同船。
行止皆天意,端欲自操竿。 -
19.《减字木兰花·超然远览》 宋·倪偁
超然远览。
是我辈人方俱眼。
默想江湖。
何处山川略得如。
凉秋最胜。
万顷芙蕖盖明镜。
更乞清诗。
要见胸中一吐奇。 -
20.《明远楼》 宋·程准
帆带暮云归别浦,崖拖秋色落澄波。
天连尺五银河挽,月倍寻常玉镜磨。