-
1.《赋得春风扇微和》 唐·陈九流
喜见阳和至,遥知橐籥功。
迟迟散南阳,袅袅逐东风。
暗入芳园里,潜吹草木中。
兰荪才有绿,桃杏未成红。
已觉寒光尽,还看淑气通。
由来荣与悴,今日发应同。 -
2.《风不鸣条》 唐·金厚载
寂寂曙风生,迟迟散野轻。
露华摇有滴,林叶袅无声。
暗剪丛芳发,空传谷鸟鸣。
悠扬韶景静,澹荡霁烟横。
远水波澜息,荒郊草树荣。
吾君垂至化,万类共澄清。 -
3.《即事》 宋·陆游
日上小窗东,禽鸣高树中。
乐哉容膝地,著此曲肱翁。
香迮常迟散,儿来亦旋通。
所惭贪坐睡,铅椠少新功。 -
4.《和董庶中古散调词赠尹果毅》 唐·刘禹锡
昔听东武吟,壮年心已悲。
如何今濩落,闻君辛苦辞。
言有穷巷士,弱龄颇尚奇。
读得玄女符,生当事边时。 -
5.《酬元郎中同制加朝散大夫,书怀见赠》 唐·白居易
命服虽同黄纸上,官班不共紫垣前。
青衫脱早差三日,白发生迟校九年。
曩者定交非势利,老来同病是诗篇。
终身拟作卧云伴,逐月须收烧药钱。
五品足为婚嫁主,绯袍著了好归田。 -
6.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
7.《八月十五夜宣上人独游安国寺山庭院步人迟…乘兴联句》 唐·李益
九重城接天花界,三五秋生一夜风。
——广宣
行听漏声云散后,遥闻天语月明中。
——广宣
含凉阁迥通仙掖,承露盘高出上宫。
——李益
谁问独愁门外客,清谈不与此宵同。
——李益 -
8.《洞仙歌·雪云散尽》 宋·李元膺
一年春物,惟梅柳间意味最深。
至莺花烂漫时,则春已衰迟,使人无复新意。
予作《洞仙歌》,使探春者歌之,无后时之悔。
雪云散尽,放晓晴池院。 -
9.《少年游·朝云漠漠散轻丝》 宋·周邦彦
朝云漠漠散轻丝。
楼阁淡春姿。
柳泣花啼,九街泥重,门外燕飞迟。
而今丽日明金屋,春色在桃枝。
不似当时,小桥冲雨,幽恨两人知。 -
10.《尉迟杯》 宋·陈允平
长亭路。
望渭北、漠漠春天树。
殷勤别酒重斟,明日相思何处。
晴丝飏暖,芳草外、斜阳自南浦。 -
11.《玉漏迟》 宋·韩嘉彦
杏香消散尽,须知自昔,都门春早。
燕子来时,绣陌乱铺芳草。
惠圃妖桃过雨,弄笑脸、红筛碧沼。
深院悄。 -
12.《玉漏迟》 宋·楼采
絮花寒食路。
晴丝罥日,绿阴吹雾。
客帽欺风,愁满画船烟浦。
丝柱秋千散后,怅尘销、燕帘莺户。 -
13.《玉漏迟》 宋·赵闻礼
絮花寒食路。
睛丝罥日,绿阴吹雾。
客帽欺风,愁满画船烟浦。
彩柱秋千散後,恨尘锁、燕帘莺户。 -
14.《玉漏迟》 宋·赵闻礼
絮花寒食路。
睛丝罥日,绿阴吹雾。
客帽欺风,愁满画船烟浦。
彩柱秋千散後,恨尘锁、燕帘莺户。 -
15.《苏幕遮 无机深远,下手速修无太迟》 元·潜真子
地气腾,天雨降。
万物生芽,便是天机象。
山顶有泉深数丈。
索短求他,要觅应难望。
少年修,根脚壮。
老后铅虚,汞少如何向。
视听都休神散荡。
本去乾枯,怎得成无上。 -
16.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
故人限南北,昨日梦寐接。
朝来得素书,开缄意稠叠。
别时赠吴钩,璀粲犹在箧。
因循愧迟暮,欲见煌煌业。 -
17.《朐冈行赠迟户部兼简冯汝强伯仲》 明·陆粲
君不见朐山之冈矗立千万重,高者盘躩如虬龙,下者偃蹇
蹲踞如貔熊。
中起双尖屹相向,青天突兀安屏障。
灵栖仙宅信孤迥,碧涧红泉亦清壮。 -
18.《雨後散步後园》 宋·陆游
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。 -
19.《晚步门外散怀》 宋·陆游
大千沙界一浮沤,成坏元知不自由。
寓迹个中谁耐久?问君底事不归休?春陂欲雨黄鸦闹,晚渡无人白犊浮。
七十之年何啻足,戏凭药物小迟留。 -
20.《二月望日劝农既归散策郡圃二首》 宋·杨万里
今年花事许迟迟,九十春光巳半归。
风急杏花吹不脱,落梅无数掠人飞。