-
1.《凄凉犯·绿杨巷陌秋风起》 宋·姜夔
绿杨巷陌秋风起,边城一片离索。
马嘶渐远,人归甚处,戍楼吹角。
情怀正恶,更蓑草寒烟淡薄。
似当时、将军部曲,迤逦度沙漠。 -
2.《凄凉犯》 宋·姜夔
闻马嘶。
出城四顾,则荒烟野草,不胜凄黯,乃著此解。
琴有凄凉调,假以为名。
凡曲言犯者,谓以宫犯商、商犯宫之类。 -
3.《柳梢青》 宋·林淳
富贵园林。
清虚清馆,随意登临。
物外风光,云明花媚,鸟语烟深。
徐徐缓辔微吟。
迤逦度、松间柳阴。
览遍幽奇,小舟归晚,月映波心。 -
4.《凄凉犯·绿杨巷陌》 宋·姜夔
绿杨巷陌。
秋风起、边城一片离索。
马嘶渐远,人归甚处,戍楼吹角。
情怀正恶。 -
5.《度峡口山赠乔补阙知之王二无竞》 唐·陈子昂
峡口大漠南,横绝界中国。
丛石何纷纠,赤山复翕赩。
远望多众容,逼之无异色。
崔崒乍孤断,逶迤屡回直。 -
6.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
7.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
8.《蓦山溪(大石·春景)》 宋·周邦彦
湖平春水,菱荇萦船尾。
空翠入衣襟,拊轻桹、游鱼惊避。
晚来潮上,迤逦没沙痕,山四倚。
云渐起。 -
9.《绕佛阁(大石旅情)》 宋·周邦彦
暗尘四敛。
楼观迥出,高映孤馆。
清漏将短。
厌闻夜久,签声动书幔。 -
10.《蓦山溪(大石·春景)》 宋·周邦彦
湖平春水,菱荇萦船尾。
空翠入衣襟,拊轻桹、游鱼惊避。
晚来潮上,迤逦没沙痕,山四倚。
云渐起。